Brama Królewska w Królewcu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brama Królewska
Symbol zabytku nr rej. 3910207000
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Obwód

 królewiecki

Miejscowość

Królewiec

Adres

Ulitsa Frunze 112, Królewiec

Typ budynku

brama miejska

Styl architektoniczny

neogotyk

Architekt

Ernst Ludwig von Aster, Friedrich August Stüler

Rozpoczęcie budowy

30 sierpnia 1843

Ukończenie budowy

1850

Położenie na mapie Królewca
Mapa konturowa Królewca, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Brama Królewska”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Brama Królewska”
Położenie na mapie obwodu królewieckiego
Mapa konturowa obwodu królewieckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Brama Królewska”
Ziemia54°42′49,6″N 20°32′09,6″E/54,713778 20,536000

Brama Królewska w Królewcu (niem. Königstor, ros. Короле́вские воро́та) – jedna z siedmiu bram miejskich Królewca. Powstała latach 1843–1850 według projektu gen. Ernsta Ludwiga von Astera, architekta Friedricha Augusta Stülera. dekoracje rzeźbiarskie wykonał Wilhelm Ludwig Stürmer. W inauguracji budowy bramy 30 sierpnia 1843 r. brał udział król Prus Fryderyk Wilhelm IV[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Tak jak pozostałe bramy Królewca, brama ta została wykonana w stylu neogotyckim. Budynek wykonano z cegły.

Przejazd bramowy ma szerokość 4,5 m, po jego obu stronach usytuowane są dawne kazamaty[2], które od strony miasta posiadały okna i drzwi, natomiast od strony zewnętrznej – strzelnice[3] Brama składa się z 3 portali. Boczne stanowią część kazamat, w środkowej znajduje się przejazd bramowy. Budynek posiada 2 kondygnacje, które wyraźnie rozdziela gzyms. Brama posiada 8 baszt[3]. Druga kondygnacja bramy posiada trzy nisze, w których znajdują się 3 rzeźby przedstawiające (od lewej) króla Czech Przemysła Ottokara II, króla Prus Fryderyka I i księcia Albrechta I. Pod płaskorzeźbami umieszczone zostały herby Czech, Prus i Brandenburgii, natomiast nad niszami znajdują się herby Samlandii i Natangii. Mury mają grubość 2 m, natomiast sklepienia – 1,25 m. W budynku wykorzystano sklepienia krzyżowe[2][3].

Prace konserwatorskie[edytuj | edytuj kod]

Po II wojnie światowej brama znajdowała się w tragicznym stanie, w wyniku bombardowań. Rzeźby i cegły elewacji zostały prawie całkowicie zniszczone. Przejście przez bramę zostało zamknięte. Mimo iż w 1960 r. rozporządzeniem Rady Ministrów RFSRR Brama Królewska została uznana za zabytek sztuki fortyfikacyjnej i objęta ochroną państwa, prace konserwatorskie prowadzono dopiero w 2004 roku, w oparciu o zdjęcia historyczne. W pracach uczestniczyli polscy konserwatorzy, a także specjaliści z ermitażu petersburskiego. Budynek dla odwiedzających otwarto latem 2005 r.[1]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Королевские ворота в Калининграде. Подробная информация: расписание, фото, адрес и т. д. на официальном сайте Культура.РФ [online], Культура.РФ [dostęp 2021-04-24] (ros.).
  2. a b Балдур Кёстер (Baldur Köster). Королевские ворота // Кёнигсберг. Сегодняшний Калининград. Архитектура немецкого времени. – Husum Druck, 2000. – ISBN 3-88042-923-5.
  3. a b c Авенир Овсянов. В камне – застывшая музыка // В казематах королевского форта. – Калининград: Янтарный сказ, 1999.