Brandtaucher
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie |
8 grudnia 1850 |
Zamówiony dla  Związek Niemiecki
| |
| Zatonął |
1 lutego 1851 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
8,07 metra |
| Szerokość |
2,01 metra |
| Zanurzenie |
2,63 metra |
| Napęd | |
| mechanizm pedałowy | |
Brandtaucher – pierwszy niemiecki dwuosobowy pojazd zanurzalny skonstruowany przez Wilhelma Bauera. Zwodowany został 8 grudnia 1850 i wziął udział w I wojnie o Szlezwik, gdzie przez pogłoski o swym powstaniu w znacznym stopniu przyczynił się do odsunięcia dalej od brzegu duńskiej floty prowadzącej blokadę Kilonii[1][2]. Kiedy jednak Bauer nagłośnił ten fakt, jednostka zatonęła bez ofiar w ludziach 1 lutego 1851 roku. Ulepszoną i powiększoną wersję okrętu Bauer bezskutecznie oferował kilku rządom. Wydobyty w 1887 roku, znajduje się obecnie w Muzeum Wojskowo-Historycznym Bundeswehry w Dreźnie. Jednostka ma 8,07 metra długości i 2,01 metra szerokości, przy zanurzeniu 2,63 metra oraz wyporności 28,2 tony na powierzchni i 30,95 tony w zanurzeniu[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 2. ISBN 1-85109-563-2.
- Eberhard Möller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present Day. London: Greenhill Books, 2004, s. 11. ISBN 1-85367-623-3.
- Jak Mallmann Showell: The U-Boat Century. Annapolis: Naval Institute Press, 2006. ISBN 1-59114-892-8.