Brommella falcigera

Brommella falcigera
(Balogh, 1935)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Rodzina	ciemieńcowate
Rodzaj	Brommella
Gatunek	Brommella falcigera
Synonimy
Lathys falcigera Balogh, 1935 Hahnia fagei Dahl, 1937 Lathys incertus Miller, 1943 Brommella notabilis Tullgren, 1948 Lathargenna incerta (Miller, 1943)

Brommella falcigera – gatunek pająka z rodziny ciemieńcowatych.

Gatunek ten opisany został w 1935 roku przez Jánosa Balogha jako Lathys falcigera.

Samce osiągają od 1,5 do 1,6 mm, a samice od 1,7 do 2 mm długości ciała. Karapaks zmierzony u 2 samców miał od 0,71 do 0,73 mm długości i od 0,59 do 0,61 mm szerokości, a u 29 samic od 0,69 do 0,81 mm długości i od 0,52 do 0,66 mm szerokości. Ubarwienie karapaksu jest jasnożółtawobrązowe do żółtobrązowego z ciemnoszarym brzegiem i czarniawym rejonem oczu. Spośród oczu najmniejszą, nieco mniejszą od wysokości nadustka średnicę ma para przednio-środkowa. Szczękoczułki, odnóża i sternum są jasnożółtawe do żółtobrązowych; to ostatnie z ciemniejszymi brzegami. Opistosoma (odwłok) ma wierzch szary lub żółtawobrązowy, niekiedy ze szczątkowymi szewronami.

Nogogłaszczki samca mają rzepkę z drobnym szpicem u wierzchołka, zaś goleń wyposażoną w dwie apofizy, z których prolateralna jest mała, spiczasta i zaopatrzona w pędzelek szczecinek, a druga jest bardzo duża, tak długa jak cymbium i wyposażona w cztery szczecinki na boku. Ponadto aparat kopulacyjny cechują: bardzo długi i nitkowaty embolus oraz opatrzony haczykiem konduktor. U samicy genitalia prześwitują przez oskórek płytki płciowej, długie przewody kopulacyjne są silnie zakręcone, a kształt zbiorników nasiennych jest okrągły.

Pająk znany z Niemiec, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Serbii, Czarnogóry, Turcji i Iranu, choć rekord z tego ostatniego jest niepewny. Gatunek bardzo rzadki. Zasiedla ciepłe stanowiska, w tym łąki, torfowiska i widne lasy. Bytuje w ściółce, wśród mchów i traw oraz na niskich krzewach. Dojrzałe osobniki spotyka się latem i jesienią.