Bronisław Jarosz (1910–1993)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bronisław Jarosz (ur. 27 sierpnia 1910 w Chodorowie, zm. 30 kwietnia 1993 w Bielsku-Białej) – wieloletni dzierżawca, gospodarz, kierownik schronisk górskich w Beskidzie Żywieckim oraz w Beskidzie Śląskim, pierwszy kierownik, a później dyrektor Domu Wycieczkowego PTTK w Bielsku-Białej. Praktycznie całe swoje dorosłe życie spędził w górach lub przy obsłudze ruchu turystycznego w Beskidach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od grudnia 1934[1] do września 1939 i od grudnia 1940 do czerwca 1945[2] był pierwszym gospodarzem schroniska na Wielkiej Raczy. Od czerwca 1945[3] do sierpnia 1951[4][5][6] prowadził schronisko na Klimczoku, dokąd, za zgodą Oddziału PTT, przewiózł ocalałe ze zniszczeń wojennych wyposażenie ze schroniska na Wielkiej Raczy. Z uwagi na panującą w schronisku na Klimczoku atmosferę w tamtym okresie turyści mówili "Idę do Jarosza", a nie "Idę na Klimczok". Popularności obiektowi przysparzała kuchnia prowadzona przez jego siostrę Jadwigę, oferująca m.in. domowe ciasta, torty i ciasteczka. Na Klimczoku Jarosz prowadził również regularne odczyty z lokalnej stacji metrologicznej[7] i przekazywał je do PIHM (ówczesny Państwowy Instytut Hydrologiczno-Meteorologiczny) w Krakowie.

Od kwietnia 1953 do października 1954 (tj. do czasu rozbudowy) prowadził schronisko na Szyndzielni.

Od października 1954 do przejścia na emeryturę w grudniu 1976 był kierownikiem, a następnie dyrektorem Domu Wycieczkowego PTTK w Bielsku-Białej[8][9][10]. Również i tu istniała przyjazna dla turystów atmosfera, a świetna kuchnia była powszechnie znana w Bielsku-Białej. Z tego powodu wielokrotnie wraz ze swoimi pracownikami zajmował czołowe miejsca w różnych ogólnopolskich konkursach i współzawodnictwie obiektów turystycznych[11][12][13][14][15].

Był członkiem Grupy Beskidzkiej GOPR od czasu jej powstania, uczestnikiem Pierwszego Kursu Ratowników Górskich zorganizowanego przez PTT w listopadzie 1935 roku w Zakopanem dla dzierżawców i gospodarzy schronisk[16]. Udzielał pomocy potrzebującym oraz pełnił dyżury do roku 1991. Był również członkiem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w latach 1929–1939 oraz 1945–1950.

Był żonaty z Ireną Jarosz, z domu Skrzypczyńską (ur. 18 lutego 1930, zm. 20 stycznia 1978 w następstwie nieszczęśliwego wypadku przy pracy w DW PTTK w Bielsku-Białej). Synowie: Marian (ur. 1954 w Bielsku-Białej) oraz Bogusław (ur. 1959 w Bielsku-Białej).

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Beskid Żywiecki, [w:] Edward Moskała, Schroniska PTTK w Karpatach Polskich, wyd. 1980, Warszawa-Kraków: PTTK Zakład Wydawniczo-Propagandowy, Str. 102-103.
  2. ↑ Tomasz Mianowski, Schroniska górskie w Karpatach Polskich w latach 1939-1945, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1987, s. 8, 37-39, 137, 169, ISBN 83-7005-142-1.
  3. ↑ Beskid Śląski, [w:] Edward Moskała, Schroniska PTTK w Karpatach Polskich, wyd. 1980, Warszawa-Kraków: PTTK Zakład Wydawniczo-Propagandowy, str. 41-42.
  4. ↑ Treść – PTTK, PHP – Lukasz Aranowski, Małgorzata Jakubiak, Gościniec PTTK [online], gosciniec.pttk.pl [dostęp 2017-02-26].
  5. ↑ Katarzyna Jodzińska, Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK [online], www.cotg.pttk.pl [dostęp 2017-03-02].
  6. ↑ Praca zbiorowa, Witold Szałaśny, Działalność turystyczna PTTK w regionie Bielsko-Bialskim, wyd. 1977, Warszawa-Kraków: Zakład Wydawniczo-Propagandowy PTTK, str. 42.
  7. ↑ Zbigniew Kajetanowicz, Pismo Centrali PIHM w Warszawie, 30 czerwca 1949.
  8. ↑ Stefan Czernelecki, W służbie turystów, „IMT Światowid”, 1 marca 1960.
  9. ↑ Dom Wycieczkowy w Bielsku, [w:] Wierchy, wyd. 1955 (R.24), str. 184.
  10. ↑ Beskid Śląski, [w:] Edward Moskała, Schroniska PTTK w Karpatach Polskich, wyd. 1980, Warszawa-Kraków: PTTK Zakład Wydawniczo-Propagandowy, Str.19.
  11. ↑ Baza dla turystów i wycieczkowiczów, „Głos Ziemi Cieszyńskiej”, 19 maja 1968.
  12. ↑ Spacerkiem po Bielsku – pochwała kotleta, „Kronika Beskidzka”, Bielsko-Biała, 18 czerwca 1965.
  13. ↑ Złote klucze, „IMT Światowid”, luty 1980.
  14. ↑ Bielscy laureaci konkursu „Wzorowa Obsługa Turysty”, „Wieczór”, Katowice, 21 grudnia 1976, s. 1–2.
  15. ↑ Nagrody i wyróżnienia dla laureatów konkursu „Wzorowa Obsługa Turysty”, „Wieczór”, Katowice, 18 grudnia 1975, s. 1–2.
  16. ↑ "Na ratunek ludziom w górach", „Dziennik Zachodni”, 19 grudnia 1984, s. 8.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bronisław_Jarosz_(1910–1993)&oldid=68290198”