Bronisław Sałaciński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Sałaciński
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia?/27 sierpnia 1899
Bałuty

Data i miejsce śmierci

11 listopada 1918
Bałuty

Przebieg służby
Lata służby

1915–1918

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Formacja

Legiony Polskie
Polska Organizacja Wojskowa

Jednostki

4 Pułk Piechoty (LP)

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa †

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości
Tablica pamiątkowa upamiętniająca Bronisława Sałacińskiego, umieszczona na ścianie dworca Łódź Fabryczna

Bronisław Sałaciński (ur. 15 sierpnia?/27 sierpnia 1899 w Bałutach[1], zm. 11 listopada 1918, tamże[2][1]) – kapral Legionów Polskich, działacz Narodowego Związku Robotniczego i Polskiej Organizacji Wojskowej, odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Sałaciński urodził się w Łodzi jako syn Józefa Sałacińskiego i Doroty z domu Twardowskiej[2]. Miał siostrę Kazimierę Karpińską z d. Sałacińską (ur. 28 kwietnia 1909)[3] i brata – Józefa (ur. 11 stycznia 1892)[4][5]. Uczył się w Gimnazjum Brauna w Łodzi. W 1915 r. uciekł do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie wstąpił do 4 Pułku Piechoty Legionów Polskich, osiągając stopień kaprala[6]. Po kryzysie przysięgowym został internowany w obozie internowania w Szczypiornie[5][6]. Następnie powrócił do Łodzi, gdzie działał w Narodowym Związku Robotniczym i Polskiej Organizacji Wojskowej[6].

Sałaciński zginął po ataku Polskiej Organizacji Wojskowej na Niemców okupujących dworzec Fabryczny 11 listopada 1918. Około godz. 20 Sałaciński został postrzelony w nogę, a niedługo potem Niemcy zakłuli go bagnetami[7] na szynach przed dworcem przy ul. Skwerowej (późniejszej ul. Polskiej Organizacji Wojskowej[6]). Według akt stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej Najświętszej Marii Panny w Łodzi, Sałaciński zmarł około godziny 22:00 na Bałutach[2]. Pochowano go na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej[7]. Na pogrzebie jego i innych poległych podczas rozbrajania Niemców zebrał się tłum oraz przemawiał burmistrz Leopold Skulski[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Postać Bronisława Sałacińskiego została upamiętniona przez łódzką Radę Miejską w 1993 na wniosek Lucjana Muszyńskiego – jednego z radnych. Imieniem Sałacińskiego nazwano plac przed dworcem Łódź Fabryczna[7]. Jego śmierć upamiętniała tablica wmurowana w ścianę dworca. Po jego przebudowie została przeniesiona do środka budynku[7][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b [Księga ludności stałej m. Łodzi guberni piotrkowskiej – Dzielnicy Bałuty nr domu 49-58], Sygnatura 39/221/0/3.2.3/10200 [online], Archiwum Miasta Łodzi [dostęp 2023-03-29] (pol.).
  2. ↑ a b c Zespół: 1562d / Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej Najświętszej Marii Panny w Łodzi, Jednostka: 1918c / Z-1918, Katalog: Zgony, Lata: 1918, Akt 860, metryki.genealodzy.pl, 1918 [dostęp 2023-03-28].
  3. ↑ Zespół: 1562d / Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej Najświętszej Marii Panny w Łodzi Jednostka: 1909 / UMZ-1909 Katalog: Urodzenia Lata: 1909, metryki.genealodzy.pl, 1909 [dostęp 2023-10-30].
  4. ↑ Zespół: 1562d / Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej Najświętszej Marii Panny w Łodzi Jednostka: 1892 / UMZ-1892 Katalog: Urodzenia Lata: 1892, metryki.genealodzy.pl, 1892 [dostęp 2023-10-30].
  5. ↑ a b c d Kazimiera Karpińska, Ocalić od zapomnienia, „Dziennik Łódzki” (259), bc.wbp.lodz.pl, 8 listopada 1988 [dostęp 2023-03-28].
  6. ↑ a b c d Dariusz Nowiński, Wirtualny spacer po Starym Cmentarzu [online].
  7. ↑ a b c d Redakcja, Plac im. Bronisława Sałacińskiego przestał istnieć [online], Express Ilustrowany, 4 października 2012 [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  8. ↑ Portal, Patroni łódzkich placów. Bronisław Sałaciński. 19-latek, który zginął podczas odbijania Dworca Fabrycznego [online], Dzisiaj w Łodzi – Z Ostatniej Chwili Wiadomości Łódź – TuLodz.pl [dostęp 2023-03-28] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bronisław_Sałaciński&oldid=71649204”