Buran 2.01

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Buran 2.01
Ilustracja
Nazwa

Buran 2.01

Oznaczenie

11F35 K3

Status

Nieczynny, w Instytucie Gromowa

2.01 – pierwszy z drugiej serii radzieckich orbiterów (trzeci ogółem). Prawdopodobnie miał nosić nazwę Bajkał, która miała nawiązywać do jeziora o tej nazwie. Ukończony w około 30-50%, nigdy nie odbył lotu.

Zmiany w porównaniu do wahadłowca Buran[edytuj | edytuj kod]

Seria 2.0x różni się od pierwszej przede wszystkim rozplanowaniem kokpitu i uwzględnieniem kilku wniosków, jakie nasunęły się po starcie OK 1.01. W orbiterze zamierzano zamontować także fotele wyrzucane Zwiezda K-36RB oraz system podtrzymywania życia w celu przygotowania do lotów załogowych.

Planowana misja załogowa[edytuj | edytuj kod]

Wstępnie planowano, że pierwszy załogowy lot nowego promu odbędzie się w 1994 roku i potrwa 24 godziny. Załogę mieli stanowić Igor Wołk i Aleksandr Iwanczenkow.

Losy po zakończeniu programu[edytuj | edytuj kod]

Buran 2.01 od czasu zakończenia programu zalegał na placu w moskiewskiej fabryce Tuszyno. Następnie został częściowo rozebrany i w październiku 2004 przeniesiony na składowisko w tej samej dzielnicy. W 2011 roku został przetransportowany barką na pokazy lotnicze MAKS-2011 w mieście Żukowskij[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Архив новостей > 2011. buran.ru, 2011-07-04. [dostęp 2013-09-22]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]