Ceratobasidium

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podstawkorożek
Ilustracja
Podstawkorożek szarawy
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieprznikowce

Rodzina

podstawkorożkowate

Rodzaj

podstawkorożek

Nazwa systematyczna
Ceratobasidium D.P. Rogers
Univ. Iowa Stud. nat. Hist. 17(5): 4 (1935)
Typ nomenklatoryczny

Ceratobasidium calosporum D.P. Rogers 1935

Ceratobasidium cornigerum

Ceratobasidium D.P. Rogers (podstawkorożek) – rodzaj grzybów z rodziny (Amylocorticiaceae)[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Bazydiokarpy rozpostarte, cienkie i często niepozorne, gładkie, woskowate do suchych i pajęczynowate, o barwie od białawej do jasnoszarej. Mikroskopowo mają stosunkowo szerokie strzępki bez sprzążek i podstawki o kształcie od kulistego do prostopadłościannego lub maczugowate z 2 do 4 stosunkowo dużymi sterygmami. Bazydiospory kuliste do cylindrycznych (wydłużone i robakowate u gatunku typowego), gładkie i bezbarwne. Często wytwarzają wtórne zarodniki, które kiełkują. Czasami wytwarzają sklerocja[2].

Są to głównie grzyby saprotroficzne, występujące w glebie i wytwarzające owocniki na martwych pędach i resztkach roślin. Niektóre występują na liściach i łodygach, wyizolowano też kilka gatunków mykoryzujących ze storczykami. Większość gatunków jest rozprzestrzeniona na całym świecie[2]. Niektóre gatunki są oportunistycznymi pasożytami roślin, wywołującymi szereg chorób o znaczeniu gospodarczym. W Polsce występuje podstawkorożek zbożowy wywołujący u zbóż ostrą plamistość oczkową[3].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ceratobasidiaceae, Cantharellales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy naukowe: Koleroga Donk, Pellicularia Cooke[4].

Polską nazwę podał Władysław Wojewoda w 2003 r., wcześniej opisywał ten rodzaj pod nazwą rożek[5].

Gatunki występujące w Polsce:

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[6]. Wykaz gatunków i nazwy polskie według W. Wojewody[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2014-02-10] (ang.).
  2. a b P. Roberts, Rhizoctonia-forming fungi, Kew: Royal Botanic Gardens, 1999, s. 239, ISBN 1-900347-69-5.
  3. Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, s. 324, ISBN 978-83-09-01048-7.
  4. Species Fungorum [online] [dostęp 2014-01-03] (ang.).
  5. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 100–101, ISBN 83-89648-09-1.
  6. Index Fungorum (gatunki). [dostęp 2013-03-05]. (ang.).