Chartowo (Poznań)
52°23′08″N 16°58′17″E/52,385472 16,971500
| Część miasta Poznania | |
 Widok na ulicę Piaśnicką i osiedle Tysiąclecia (2016) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Dzielnica | |
| W granicach Poznania |
1940 |
| SIMC |
0969824 |
| Wysokość |
65 m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 61 |
| Tablice rejestracyjne |
PO |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
| 52°23′08″N 16°58′17″E/52,385472 16,971500
| |
Chartowo – część Poznania należąca do jednostki pomocniczej Osiedle Chartowo, położona we wschodnim obszarze miasta.
Znaczna część właścicieli mieszkań Chartowa jest członkami Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Młodych”, której siedziba Zarządu mieści się na os. Piastowskim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Od XIII wieku Chartowo było własnością kapituły poznańskiej. Wieś duchowna, własność kapituły katedralnej poznańskiej, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[1]. W XIX wieku zostało rozparcelowane wśród kolonistów niemieckich. W 1921 część gospodarstw nadano powstańcom śląskim, m.in. Wojciechowi Korfantemu. W XIX i XX wieku na terenie obecnego osiedla Rusa znajdował się folwark[2].
Przed przyłączeniem do Poznania, Chartowo było miejscowością w powiecie poznańskim-wschodnim (na pocz. XX wieku nazwane Kardorf)[3]. Przyłączone do Poznania w 1940[4].
Historycznie Chartowo obejmuje teren między Chartynią a ulicą abpa A. Baraniaka, obecnie są to tereny os. Tysiąclecia, wieżowce na os. Rusa, os. Zodiak[4].
Według danych z powszechnego spisu ludności 30 września 1921 r. wieś Chartowo miała 287 mieszkańców, z których 190 podało narodowość polską, a 97 narodowość niemiecką. 176 osób miało wyznanie rzymskokatolickie i 97 ewangelickie. We wsi znajdowały się 43 budynki mieszkalne[5].
W 1933 r. rzymskokatoliccy mieszkańcy wsi Chartowo należeli do parafii św. Jana Jerozolimskiego za murami w Poznaniu[6].
Do lat 70. XX wieku miało częściowo charakter wiejski, później zaczęła powstawać tu zabudowa blokowa (1974 – Osiedle Lecha, 1975 – Osiedle Czecha, 1977 – Osiedle Rusa, 1988 – Zodiak).
Obszar Chartowa w latach 1954–1975 i 1984–1990 należał do dzielnicy Nowe Miasto. W 2019 oddano do użytku park Michała Tomiaka znajdujący się przy podziemnym przystanku tramwajowym Piaśnicka Rynek. Upamiętnia aspiranta strażaka, który zmarł w 2011 po doznaniu rozległych obrażeń w trakcie akcji ratunkowej na terenie budowy linii tramwajowej na Franowo[7].
Media[edytuj | edytuj kod]
- Ratajska Telewizja Kablowa (od 1997),
- Bezpłatny miesięcznik lokalny: „Gazeta ratajska” (nakł. 5 000 egz.). Adresowany jest on do mieszkańców Rataj, Chartowa i Żegrza[8].
- Darmowy miesięcznik lokalny: „Oferta Rataj”[9].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Chartynia – skanalizowany ciek na Chartowie
- Piaśnica – skanalizowany ciek na Chartowie
- Żegrzynka – skanalizowany ciek na Chartowie
Galeria zdjęć[edytuj | edytuj kod]
-
Pawilon handlowo-usługowy na osiedlu Lecha (2017) -
Osiedle Czecha (2013) -
Osiedle Rusa (2006) -
Osiedle Zodiak (2012) -
Rzeczka Piaśnica (dopływ Cybiny) w okolicy użytku ekologicznego „Traszki Ratajskie” (maj 2013) -
Kościół pw. Pierwszych Polskich Męczenników na osiedlu Tysiąclecia (styczeń 2011) -
Kapliczka na osiedlu Tysiąclecia (styczeń 2011) -
Fort IIa (marzec 2012) -
Schron piechoty IIa J1 przy ul. Kurlandzkiej (os. Zodiak, 2018) -
Hospicjum Palium (maj 2014) -
Wjazd do tunelu na trasie tramwajowej osiedle Lecha - Franowo (czerwiec 2012) -
Kościół pw. św. Łukasza Ewangelisty na osiedlu Rusa (kwiecień 2010) -
Wejście do podziemnego tunelu Lecha, który pod ulicą Bolesława Krzywoustego, łączy Chartowo z Żegrzem, widok od strony osiedla Lecha (maj 2012) -
Graffiti na Chartowie (marzec 2007) -
Dom Nauczyciela przy ulicy Chartowo 25 (maj 2013) -
Przystanek Piaśnicka/Kurlandzka w podziemnym tunelu trasy tramwajowej Osiedle Lecha-Franowo -
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 246.
- ↑ Włodzimierz Łęcki, Piotr Maluśkiewicz, Poznań od A do Z, Poznań: KAW, 1986, s. 20, ISBN 83-03-01260-6, OCLC 835895412.
- ↑ Postęp Nr 137 z 19 czerwca 1906, s. 3; on-line
- ↑ a b Terytorialny rozwój Poznania w: Kronika Miasta Poznania 1/1975 s. 79
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 10: Województwo Poznańskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1926, s. 73, seria: Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.
- ↑ Tadeusz Bystrzycki (oprac.): Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych. Przemyśl – Warszawa: Wydawnictwo Książnicy Naukowej, 1933?, s. 222.
- ↑ Mateusz Malinowski, Nowe nazwy na mapie, w: POZnan. Informator Samorządowy Metropolii Poznań, listopad 2019, s. 5, ISSN 2080-315X
- ↑ Gazeta Ratajska [online], Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe „Rataje” Sp. z o.o. [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-01].
- ↑ Oferta Rataj i Winograd (Poznań) wydawca gazetek ogłoszeniowych - O firmie [online], Halina Kozak [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-02].
