Chorwackie Siły Obrony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chorwackie Siły Obrony
Hrvatske obrambene snage
Za dom spremni!
Ilustracja
Historia
Państwo

Herceg-Bośnia
 Chorwacja

Sformowanie

22 stycznia 1991

Rozformowanie

16 kwietnia 1993

Komendanci
Pierwszy

Ante Paradžik

Konflikty zbrojne
Wojna w Chorwacji
Wojna w Bośni i Hercegowinie

Chorwackie Siły Obrony (Hrvatske obrambene snage, HOS) – paramilitarna formacja związana z nacjonalistyczną Chorwacką Partią Praw. Jednostka sformowana została 22 stycznia 1991 roku a swą działalność zakończyła 16 kwietnia 1993 roku i w pierwszym etapie wojny o niepodległość Chorwacji wielokrotnie brała udział w walkach wspierając regularne siły wojskowe. Przez kilka miesięcy walczyła również w Bośni. Formacja budziła kontrowersje ze względu na ideologię oraz nawiązania do Niezależnego Państwa Chorwackiego (NDH).

Nazwa i symbolika[edytuj | edytuj kod]

9. Batalion Rafael „Rycerz” Boban

Skrót formacji – HOS – powszechnie budził skojarzenia z Chorwackimi Siłami Zbrojnymi (Hrvatske oružane snage) z okresu Niezależnego Państwa Chorwackiego. Szachownica umieszczona na fladze również przypominała tę z okresu NDH, zaś używane przez formację pozdrowienie „za dom spremni” (pol. za dom gotowi) używane było podczas wykonywania rzymskiego salutu przez członków ruchu ustaszowskiego. Czarne mundury, a także patroni 9. i 13. batalionu (Rafael Boban i Jure Francetić) nawiązywały do 1 pułku ustaszy, tzw. Czarnego Legionu, który w okresie II wojny światowej zasłynął z wyjątkowo okrutnego traktowania serbskiej ludności.

Istnienie jednostki oraz używana przez nią symbolika, przyjmowanie do niej zagranicznych ochotników o skrajnie prawicowych poglądach, a także powszechne określanie jej mianem „Czarnej Legii” było jednym z koronnych dowodów mających potwierdzać serbską narrację o tym, iż niepodległa Chorwacja będzie państwem dyskryminującym mniejszości narodowe i religijne, w którym władzę sprawować będą politycy o faszystowskich poglądach.

13. Batalion Jure „Rycerz” Francetić. Litera „U” nawiązuje do ustaszy.

Udział w walkach[edytuj | edytuj kod]

Z początku jednostka liczyła 6 tysięcy osób by z czasem osiągnąć stan 24 tysięcy bojowników. Chrzest bojowy przeszła podczas zwycięskiej „bitwy o koszary” (14 września – 23 listopada 1991 roku). Wraz z armią i Gwardią Narodową brała udział w obronie Vukovaru – 300 nacjonalistów przeprowadzało „operację antyterrorystyczną” Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. W listopadzie 1991 roku HOS uczestniczył w obronie Dubrownika. Miejscem ostatniej wielkiej akcji Chorwackich Sił Obrony było Sarajewo. Wraz z rozwiązaniem jednostki znaczna część jej członków przeszła do sił wojskowych.

Osoby związane z HOS[edytuj | edytuj kod]

  • Blaž Kraljević – dowódca oddziałów, 9 sierpnia 1992 roku zamordowany przez żołnierzy Republiki Herceg-Bośni.
  • Ante Paradžik – stojący na czele HOS lider Chorwackiej Partii Praw, w wyniku wypadku zastrzelony przez chorwacką policję 21 września 1991 roku.
  • Gaston Besson – francuski najemnik, weteran wojny w Birmie oraz członek HOS, podczas konfliktu na wschodniej Ukrainie odpowiedzialny za szkolenie nacjonalistycznego Pułku „Azow”.

Jednostki[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Symbol Siedziba Dowódca
1 Batalion Ivan „Rycerz” Brdar
(1. bojna Ivan Vitez Brdar)
Livno, Bośnia i Hercegowina Mate Šukan
2 Batalion Stojan Vujnović „Serb”
(2. bojna Stojan Vujnović Srbin)
Domaljevac-Šamac, Bośnia i Hercegowina Stojan Vujnović
4 Batalion HOS
(4. bojna HOS-a)
6 Batalion Marijan Baotić
(6. bojna Marijan Baotić)
Vinkovci, Chorwacja
9 Batalion Rafael „Rycerz” Boban
(9. bojna Rafael vitez Boban)
Split, Chorwacja Marko Skejo
1 Kompania Ante Paradžik
(1. satnija Ante Paradžik)
Jasenovac, Chorwacja
Kompania HOS Vukovar
(Vukovarska satnija HOS-a)
Vukovar, Chorwacja Robert Šilić
13 Batalion Jure „Rycerz” Francetić
(13. bojna Jure vitez Francetić)
Tomislavgrad, Bośnia i Hercegowina Ivan Mamić
„Rycerze”
(Vitezovi)
Vitez, Bośnia i Hercegowina
101 Batalion Do Drine
(101. bojna Do Drine)
Sarajewo, Bośnia i Hercegowina
19 Batalion „Rycerz” Jure Francetić
(19. bojna Vitez Jure Francetić)
Gospić, Chorwacja Valentin Rajković
„Czarne Wilki”
(Crni vukovi)
Kalesija, Bośnia i Hercegowina
„Naznaczeni”
(Žigosani)
Novi Travnik, Bośnia i Hercegowina
„Kompania Łowców”
(Satnija Lovci)
Ljubuški, Bośnia i Hercegowina
Samodzielna Kompania Bezpieczeństwa
(Samostalna satnija osiguranja)
Zagrzeb, Chorwacja
Batalion HOS Mostar
(Mostarska bojna HOS-a)
Mostar, Bośnia i Hercegowina
Batalion HOS Ljubuški
(Ljubuška satnija HOS-a)
Ljubuški, Bośnia i Hercegowina
Kompania HOS Zenica
(Zenička satnija HOS-a)
Zenica, Bośnia i Hercegowina
Kompania HOS Tuzla
(Tuzlanska satnija HOS-a)
Tuzla, Bośnia i Hercegowina
Kompania HOS Čapljina
(Čapljinska satnija HOS-a)
Čapljina, Bośnia i Hercegowina