Clitocybe barbularum
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Clitocybe barbularum |
| Nazwa systematyczna | |
| Clitocybe barbularum (Romagn.) P.D. Orton Trans. Br. mycol. Soc. 43(2): 174 (1960) | |
Clitocybe barbularum (Romagn.) P.D. Orton – gatunek grzybów z rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clitocybe, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1952r. Henri Charles Louis Romagnesi, nadając mu nazwę Omphalia barbularum. Obecną nazwę nadał mu Peter Darbishire Orton w 1960 r.[1] Synonimy
- Omphalia barbularum Romagn. 1952
- Omphalina barbularum (Romagn.) Bon 1975[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
O średnicy do 2,5, pępkowaty, higrofaniczny, brązowokremowoszary, ale barwa zależy od stopnia wilgotności (jest jaśniejsza przy suchej pogodzie, ciemniejsza przy wilgotnej pogodzie), w każdym razie ciemniejsza w środku[3]. Blaszki: Lekko zbiegając na trzon, białawe lub bladobrązowo-szare[3].
O wysokości do 3 cm, bez bulwy[3].
Cienki, białawy, o mącznym zapachu[3].
- Gatunki podobne
Jest bardzo podobny do rodzaju Omphalina, który ma gatunki o brązowawych czapkach. W obrębie rodzaju Clitocybe najbardziej podobna jest lejkówka pępkowata (Clitocybe umbilicata)[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje głównie w Europie, poza nią podano pojedyncze stanowiska w USA i Rosji[4]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[5]. Po raz pierwszy jego stanowisko w Polsce podał T. Ślusarczyk w 2009 r.[6]
Naziemny grzyb saprotroficzny[5]. Występuje w lasach, szczególnie na terenach piaszczystych (wydmy), omszałych i wilgotnych[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-12-18] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-12-18] (ang.).
- ↑ a b c d e f Clitocybe barbularum [online], fichas micologicas [dostęp 2023-12-18] (hiszp.).
- ↑ Występowanie Clitocybe barbularum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-12-18] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ T. Ślusarczyk, Rzadkie i zagrożone gatunki grzybów wielkoowocnikowych znalezione na terenie obszaru chronionego „Owczary”, „Przegląd Przyrodniczy”, 20 (1–2), 2009, s. 11–33.