Lejkówka karbowana
.JPG)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Klasa | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
lejkówka karbowana | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Clitocybe costata Kühner & Romagn. Bull. Soc. nat. Oyonnax 8: 73 (1954) | |||
| Synonimy | |||
| |||
.JPG)
Lejkówka karbowana (Clitocybe costata Kühner & Romagn.) – gatunek grzybów z rodziny gąskowatych (Tricholomataceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clitocybe, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonim nazwy naukowej:Infundibulicybe costata (Kühner & Romagn.) Harmaja 2003[2].
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 3–10 cm, powierzchnia o barwie do czerwonawoochrowej. U młodych okazów płaski z niewiele tylko wklęsłym środkiem, ale szybko powstaje lejkowate wgłębienie, przeważnie bez garbka. Jest słabo tylko higrofaniczny. Skórka zamszowo-filcowata. Brzeg karbowany i nieregularnie pofałdowany[4][5].
Brudnobiaławe, kremowe do skórzastoochrowych, częściowo rozwidlone, trochę zbiegające[4]. Ostrza blaszek gładkie{[5].
Wysokość 3–5 cm, grubość 4–8 mm, walcowaty, u młodych owocników pełny, u starszych w środku watowaty[5], barwy kapelusza lub od niego ciemniejszy, ochrowobrązowy do czerwonawobrązowego, charakterystycznie, włókienkowato spękany[4]. Na podstawie trzonu występuje biała, filcowata grzybnia[6].
Cienki, biały, Ma nieokreślony zapach gorzkich migdałów[5].
Biały. Zarodniki eliptyczne, gładkie, nieamyloidalne, o średnicy 6–8 × 3–5 µm[6].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Opisano występowanie tego gatunku w niektórych państwach Europy oraz w Maroku i na Wyspach Kanaryjskich[7]. W Polsce jego rozprzestrzenienie i częstość występowania nie są znane. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano tylko 5 jego stanowisk[3].
Rośnie od czerwca do września, w lasach iglastych i mieszanych, na obrzeżach dróg; dość częsty[4]. Szczególnie często spotykany jest w górskich lasach pod świerkami[5].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Saprotrof[3]. Grzyb jadalny. Zapach trochę przypominający przyprawy kuchenne (lub gorzkie migdały)[4].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
Charakterystyczną cechą lejkówki karbowanej jest karbowanie brzegów kapelusza. Podobne są:
- lejkówka żółtobrązowa (Clitocybe gibba), lecz ma w środku garb, a brzeg kapelusza słabiej pofalowany i tylko nieco karbowany[5],
- lejkówka łuseczkowata (Clitocybe squamulosa), ma kapelusz nieco łuskowaty wierzchołek kapelusza[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-05-13] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2016-01-06] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e E. Gerhardt, Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
- ↑ a b c d e f g Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ a b Grzybland. Lejkówka karbowana [online] [dostęp 2012-12-15].
- ↑ Występowanie Clitocybe costata na świecie (mapa) [online], Discover Life Maps [dostęp 2015-12-16].