Przejdź do zawartości

Coimedon dissimilis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Coimedon)
Coimedon dissimilis
(Sharp, 1874)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

kusakokształtne

Nadrodzina

Staphylinoidea

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

żarlinki

Plemię

Lathrobiini

Podplemię

Medonina

Rodzaj

Coimedon
Assing, 2015

Gatunek

Coimedon dissimilis

Synonimy
  • Lithocharis dissimilis Sharp, 1874

Coimedon dissimilisgatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków, jedyny z monotypowego rodzaju Coimedon. Endemit Kiusiu.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1874 roku przez Davida Sharpa na łamach „Transactions of the Entomological Society of London”. Jako lokalizację typową wskazano Nagasaki[1]. W 2015 roku przeniesiony został do nowego rodzaju Coimedon przez Volkera Assinga. Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskiego czasownika coire, oznaczającego „łączyć” i odnoszącego się do zlanych szwów gularnych, z nazwą rodzaju Medon[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości 4,2 mm, wykazujący cechy pośrednie między rodzajami Orsunius i Acanthoglossa[2].

Głowa jest czarna, 1,3 raza szersza niż dłuższa, o wydatnych kątach tylnych i lekko wklęsłej krawędzi tylnej, z wierzchu pokryta ziarnistym i pępkowatym punktowaniem, od spodu zaś punktowaniem gęstym i pępkowatym, zaopatrzona w duże, wyłupiaste oczy, dość krótkie i rude czułki o członach od szóstego do dziesiątego nie dłuższych niż szerszych, poprzeczną wargę górną o przedniej krawędzi wypukłej z U-kształtnym wcięciem pośrodku, żuwaczki o dwóch zębach molarnych każda, głaszczki szczękowe o smukłych członach drugim i trzecim oraz igłowatym i zdrobniałym członie czwartym, języczek podzielony na dwa krótkie i szeroko odseparowane płatki z ledwo dostrzegalnymi sensillami u podstawy oraz zlane w tylnej części szwy gularne[2].

Znacznie szersze niż dłuższe, czarne przedplecze ma gruboziarniście punktowaną powierzchnię bez niepunktowanego pasma pośrodku, wydatne kąty przednie i słabo wyrażone kąty tylne. Powierzchnia pokryw również jest gęsto punktowana, a barwa czarniawa z szeroko zażółconym tylnym brzegiem. Środkiem przedpiersia oraz wyrostka śródpiersia biegnie ostry kil. Odnóża mają ciemnobrązowe uda, żółtobrązowe golenie i żółtawe stopy. Odnóża przedniej pary mają niezmodyfikowane stopy. Tylnej pary stopy zaś cechują się członem pierwszym dłuższym niż następny, ale krótszym niż dwa następne razem wzięte[2].

Czarny odwłok ma powierzchnię punktowaną oraz pokrytą bardzo płytką mikrorzeźbą w postaci łuseczkokształtnej siateczki. Segmenty od trzeciego do szóstego mają wciski u nasady tergitów i sternitów. Samiec ma niezmodyfikowane sternity siódmy i ósmy oraz grzbietobrzusznie przypłaszczony edeagus z zaostrzonym na szczycie wyrostkiem wentralnym[2].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad wschodniopalearktyczny, endemiczny dla japońskiej wyspy Kiusiu, znany tylko z lokalizacji typowej, gdzie jedyny znany osobnik odłowiony został w stercie odpadków[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b D. Sharp. The Staphylinidae of Japan. „The Transactions of the Entomological Society of London”. 1874, s. 1-103, 1874. 
  2. a b c d e f Volker Assing. Two new genera of Medonina from China and Japan (Coleoptera: Staphylinidae: Paederinae). „Linzer biologische Beiträge”. 47 (1), s. 191–206, 2015.