Zasłonak oliwkowobłękitny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Cortinarius cyanites)
Zasłonak oliwkowobłękitny
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

zasłonak oliwkowobłękitny

Nazwa systematyczna
Cortinarius cyanites Fr.
Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 279 (1838)
Młody owocnik
Młody i starszy owocnik

Zasłonak oliwkowobłękitny (Cortinarius cyanites Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1]

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1981 r[2]. Niektóre synonimy naukowe[3]:

  • Cyanicium cyanites (Fr.) Locq., 1979
  • Phlegmacium cyanites (Fr.) M.M. Moser 1960

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 4-9 cm, kształt u młodych owocników półkulisty, później łukowaty, w końcu rozpostarty. Posiada niewielki, tępy garb. Brzeg kapelusza podwinięty, u młodych owocników połączony z trzonem białą osłona. Powierzchnia pilśniowa lub włóknisto-łuskowata, u młodych owocników niebieskoszara lub niebieskofioletowa, u starszych ma kolor od ochrowego do czerwonobrązowego. Podczas wilgotnej pogody jest kleisty[4].

Blaszki

Wąskie iwąsko przyrośnięte do trzonu, za młodu ciemnoniebieskie, później brązowofioletowe[4].

Trzon

Wysokość 4-8 cm, grubość 1,5-3 cm, kształt od maczugowatego do cebulowato bulwiastego. Jest pełny i kruchy. Powierzchnia różowofioletowa lub (rzadziej) czerwonawobrązowa, pokryta drobnymi, brązowymi łuseczkami[4].

Miąższ

Gruby, jasnofioletowy. Uszkodzony bardzo szybko zmienia barwę na winnoczerwoną. Smak gorzki, zapach słaby, delikatny[4].

Wysyp zarodników

Rdzawobrązowe. Zarodniki kształtu cytryny, o rozmiarach 8.8-11,5 × 8.8-11.5-6.5 μm[5].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Ameryce Północnej i w Europie[5]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek, który zapewne w najbliższej przyszłości przesunie się do kategorii wymierających, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[6]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Danii, Niemczech i Anglii[2].

Rośnie w górskich lasach iglastych i liściastych, na glebach o dużej zawartości próchnicy[4].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Grzyb trujący[4]. Żyje w mikoryzie z drzewami[2].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Jest wiele gatunków zasłonaków o niebieskawej barwie blaszek i trzonu, ale tylko u zasłonaka oliwkowobłękitnego jasnofioletowy miąższ po rozkrojeniu zaraz zmienia barwę na winnoczerwoną[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2013-11-10].
  2. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  3. Species Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
  4. a b c d e f g Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. a b Rogers Mushroom. [dostęp 2014-01-03]. (ang.).
  6. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.