Czesław Kłoś
Czesław Kłoś (ur. 13 lipca 1881 w Sośnicy, zm. 21 maja 1957 w Warszawie[1]) - inżynier budownictwa przemysłowego, profesor Politechniki Warszawskiej.
Życiorys
Szkołę średnią ukończył w Poznaniu. Absolwent Wyższej Szkoły Technicznej w Charlottenburgu, gdzie uzyskał tytuł zawodowy inżyniera budownictwa przemysłowego. Pracował w Hamburgu, Mannheim i w okręgu nadreńsko-westfalskim. W 1912 został dyrektorem warszawskiego oddziału spółki Martens i Daab. W okresie I wojny światowej przebywał jako deportowany „obywatel niemiecki” w Kazachstanie (1914-1921). W 1923 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Lwowskim[2]. Ponownie objął te samo stanowisko w firmie Martens i Daab. W 1927 założył własne Biuro Inżynierskie dr Czesława Kłosia, przemianowane później na przedsiębiorstwo inżynieryjno-budowlane - Dr Czesław Kłoś i Sp., zakł. inż.-bud., Sp. z o.o. z siedzibą w wybudowanej w tymże roku willi w ówczesnych Włochach pod Warszawą przy ul. Inżynierskiej 12-14, która znajduje się w miejskim rejestrze zabytków architektury współczesnej, następnie przeniesione do Warszawy na ul. Marszałkowską 87. Spółka utrzymywała swój oddział w Sosnowcu.
Przed II wojną światową zaprojektował i prowadził cały szereg budów obiektów wymienionych poniżej.[3].
W czasie II wojny światowej profesor podjął pracę dydaktyczną na tajnej Politechnice Częstochowskiej.
Po wojnie objął funkcję profesora Katedry Budownictwa na Politechnice Warszawskiej. Pochowany na cmentarzu we Włochach.
Realizacje
- most na rzece Toboł w Kustanaju,
- tunel średnicowy w Warszawie (1921-1933),
- elektrownie - w Chorzowie, Gdyni, Łodzi, Pruszkowie i Warszawie,
- Zakłady Azotowe w Chorzowie,
- Zakłady Philipsa w Warszawie,
- Starachowicka Fabryka Broni i Amunicji (1920-1924),
- Centralne Zakłady Lotnicze w Dęblinie,
- Warsztaty Kolejowe w Pruszkowie,
- Parowozownia w Gdyni (-1929),
- Zakłady Elektromechaniczne Rohn i Zieliński w Żychlinie,
- kilka cukrowni,
- hangary na lotnisku Okęcie,
- Zakłady Wytwórcze Lamp Elektrycznych im. Róży Luksemburg.
Bibliografia
Publikacje
Autor 17 podręczników i poradników dla inżynierów[4]. M in.:
- 1910 - Podręcznik ćwiczeń prostych - lekka atletyka - nakład autora, Oberhausen.
- 1948 - Kominy fabryczne - Trzaska, Ewert i Michalski.
- 1949 - Fundamenty pod maszyny - Trzaska, Ewert i Michalski.
Przypisy
- ↑ Kłoś Czesław. Encyklopedia PWN. [dostęp 2014-01-26].
- ↑ Czesław Kłoś i jego dom. Urząd Dzielnicy Włochy m.st. Warszawy. [dostęp 2014-01-26]. (pol.).
- ↑ Willa Kłosia. Miasto Ogród Włochy. [dostęp 2014-01-26]. (pol.).
- ↑ Czesław Kłoś. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2014-01-26]. (pol.).