Dąbrówka-Stany
52°06′40″N 22°05′40″E/52,111111 22,094444| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
690[2] |
| Strefa numeracyjna |
25 |
| Kod pocztowy |
08-114[3] |
| Tablice rejestracyjne |
WSI |
| SIMC |
0687511[4] |
Położenie na mapie gminy Skórzec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu siedleckiego  | |
| 52°06′40″N 22°05′40″E/52,111111 22,094444[1]
| |
Dąbrówka-Stany – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Skórzec[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
W Dąbrówce-Stanach znajduje się kaplica Kościoła Starokatolickiego Mariawitów pochodząca z 1915, która należy do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Żeliszewie Dużym.
Znajdują się tam dwa sklepy spożywcze, remiza strażacka, świetlica wiejska i Szkoła Podstawowa gruntownie przebudowana w latach 2018-2020[6].
We wsi działa założona w 1917 jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej[7]. Posiada wóz bojowy GBA 2,5/16 Star 244. W 2020 roku strażacy pozyskali fabrycznie nowy samochód ratowniczo-gaśniczy GBA 3,5/27 Iveco EuroCargo.[8]
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki[edytuj | edytuj kod]
Wieś wyodrębniła się Dąbrówki Wielkiej (obecnie Dąbrówka Stara) na początku XVI wieku[9]. Pierwsze wspomnienie o wsi miało miejsce w 1535 roku pod nazwą ,,Dambrowka Stani". W późniejszych latach wieś pojawiała się pod takimi nazwami jak: ,,Sthany" (1540), ,,Stany" (1541), ,,Dambrowka Szthany" (1563). W 1567 roku po raz pierwszy pojawiła się obecna nazwa miejscowości. Miejscowość znajdowała się w powiecie liwskim. Wieś należała do Parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Niwiskach.[10]. Wieś może być tożsamą z Dąbrówką Małą, niezidentyfikowaną osadą leżącą w jej pobliżu. Jednak nie ma podstawy źródłowej by jednoznacznie powiązać obie miejscowości[11].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa "Dąbrówka" pojawia się w XV-wiecznych "Rocznikach" Długosza. Kronikarz wspomina, że z lasu obok tej wsi wypływa rzeka Kostrzyń, dopływ Liwca[12]. W istocie źródła tej rzeki znajdują się dalej na południowy wschód - niedaleko Domanic.
Nazwa "Stany" może nawiązywać do istnienia we wsi w średniowieczu postoju dla koni. Być może ów postój służył podróżnym w drodze do odległego o około 20 km grodu w pobliżu współczesnej wsi Grodzisk. Ponieważ gród ten powstał (i został zniszczony) w XI wieku, możliwe że wówczas powstały również Stany[13].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 22540
- ↑ Wieś Dąbrówka-Stany (mazowieckie) w liczbach » Przystępne dane statystyczne [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 218 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rozbudowa szkoły – Szkoła Podstawowa [online] [dostęp 2020-11-06] (pol.).
- ↑ Portal podlasie24.pl
- ↑ 388[M]31 - GBA 3,5/27 Iveco EuroCargo - OSP Dąbrówka Stany - NaSygnale.com.pl - Portal Fotografii Ratowniczej [online], nasygnale.com.pl [dostęp 2021-04-15].
- ↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], www.slownik.ihpan.edu.pl [dostęp 2024-01-25].
- ↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], www.slownik.ihpan.edu.pl [dostęp 2024-01-25].
- ↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], www.slownik.ihpan.edu.pl [dostęp 2024-01-25].
- ↑ J. Długosz, Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego, Warszawa 1962, ks. I-II, s. 128
- ↑ Włodzimierz Witczuk, Szkice do dziejów zachodnich przedproży Siedlec, Cisie-Zagrudzie 2012, s. 12
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dąbrówka (49), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 935.
