Długoryjek
| Choeroniscus | |||
| O. Thomas, 1928[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
długoryjek | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Choeronycteris minor W. Peters, 1868 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Długoryjek[3] (Choeroniscus) – rodzaj ssaków z podrodziny jęzorników (Glossophaginae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące od Meksyku przez Amerykę Centralną i Południową do Boliwii[4][5][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 52–70 mm, długość ogona 4–11 mm, długość ucha 7–17 mm, długość tylnej stopy 6,8–11 mm, długość przedramienia 26,5–41,2 mm; masa ciała 5–14 g[5][7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1928 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule poświęconym nowemu gatunkowi i rodzajowi nietoperzy opublikowanym na łamach The Annals and Magazine of Natural History[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oryginalne oznaczenie) długoryjka małego (Ch. minor).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Choeroniscus (Cheroniscus): gr. χοιρος khoiros ‘świnia’[8]; łac. przyrostek zdrabniający -iscus[9].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[10][7][4][3]:
- Choeroniscus godmani (O. Thomas, 1903) – długoryjek dżunglowy
- Choeroniscus minor (W. Peters, 1868) – długoryjek mały
- Choeroniscus periosus Handley, 1966 – długoryjek duży
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Choeroniscus O. Thomas, 1928.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b O. Thomas. A new genus and species of glossophagine bat, with a subdivision of the genus Choeronycteris. „The Annals and Magazine of Natural History”. Tenth Series. 1 (1), s. 122, 1928. (ang.).
- ↑ L. Albuja V.. Adiciones a la fauna de quirópteros del noroccidente del Ecuador. „Politecnica”. 14 (2), s. 109, 1989. (hiszp.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 102. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 170. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 522–523. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Choeroniscus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-13]. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 501. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 55.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 130.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-12]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).