Diecezja Ningyuan
27°53′00″N 102°16′11″E/27,883333 102,269722
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Metropolia | |
| Biskup diecezjalny | |
| Dane statystyczne (2016[1]) | |
| Liczba wiernych |
ok. 35 000 |
| Liczba kapłanów |
10 |
| Liczba osób zakonnych |
25 sióstr |
Położenie na mapie Syczuanu  | |
Położenie na mapie Chin  | |
| 27°53′00″N 102°16′11″E/27,883333 102,269722
| |
Diecezja Ningyuan (Xichang) (łac. Dioecesis Nimiuenensis, chiń. 天主教宁远教区) – rzymskokatolicka diecezja ze stolicą w Xichang w prowincji Syczuan, w Chińskiej Republice Ludowej. Biskupstwo jest sufraganią archidiecezji Chongqing.
W 2016 w diecezji było 11 kościołów i 6 kaplic[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
12 sierpnia 1910 papież Pius X brewe Ex hac erygował wikariat apostolski Jianchang. Dotychczas wierni z tych terenów należeli do wikariatu apostolskiego Południowego Syczuanu (obecnie diecezja Suifu). 3 grudnia 1924 zmieniono nazwę na wikariat apostolski Ningyuan.
W wyniku reorganizacji chińskich struktur kościelnych dokonanych przez Piusa XII 11 kwietnia 1946 wikariat apostolski Ningyuan został podniesiony do rangi diecezji.
Z 1950 pochodzą ostatnie pełne, oficjalne kościelne statystyki. Diecezja Ningyuan liczyła wtedy:
- 11 143 wiernych (0,6% społeczeństwa)
- 35 kapłanów (33 diecezjalnych i 2 zakonnych)
- 36 sióstr i 6 braci zakonnych
- 17 parafii.
Od zwycięstwa komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 diecezja, podobnie jak cały prześladowany Kościół katolicki w Chinach, nie może normalnie działać. Bp Stanislas-Gabriel-Henri Baudry MEP wyjechał z kraju w 1951, zmarł w 1954 w Paryżu[2]. Do 1954[3] diecezją administrował francuski misjonarz o. Philippe Carriquiry MEP[4]. Podczas rewolucji kulturalnej wszystkie kościoły były zamknięte[5]. W 1991 sakrę biskupią bez zgody papieża przyjął duchowny Patriotycznego Stowarzyszenia Katolików Chińskich Xie Chaogang, zaciągając tym samym na siebie ekskomunikę latae sententiae[6]. Na katedrze w Ningyuan zasiadał do śmierci w 1999.
W 2010 kolejnym biskupem wybrano Johna Lei Jiapei. Sakrę biskupią przyjął jednak dopiero w 2016, gdy otrzymał zgodę papieża. Jest on również uznawany za legalnego biskupa przez rząd w Pekinie. Władze świeckie wymusiły udział w uroczystości święcień Lei Jiapeia ekskomunikowanego latae sententiae biskupa Paula Lei Shiyina[1][7][8].
Ordynariusze[edytuj | edytuj kod]
Wikariusze apostolscy[edytuj | edytuj kod]
- Jean-Baptiste-Marie Budes de Guébriant MEP[9] (1910 - 1916) następnie mianowany wikariuszem apostolskim Kantonu
- Joseph-Fructueux Bourgain MEP[9] (1918 - 1925)
- Stanislas-Gabriel-Henri Baudry MEP[9] (1927 - 1946)
Biskupi[edytuj | edytuj kod]
- Stanislas-Gabriel-Henri Baudry MEP (1946 - 1954)
- o. Philippe Carriquiry MEP[9] (1951 - 1954?) administrator apostolski[4]
- sede vacante (być może urząd sprawował biskup(i) Kościoła podziemnego) (1954 - 2016)
- ks. John Lei Jiapei (1999 - 2016) 1999 - 2015 administrator diecezjalny, 2015 - 2016 administrator apostolski[1]
- John Lei Jiapei (2016 - nadal)
Antybiskup[edytuj | edytuj kod]
Ordynariusz mianowany przez Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich nie posiadający mandatu papieskiego:
- Xie Chaogang (1991 - 1999).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d asianews.it
- ↑ brender.eu. [dostęp 2017-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-16)].
- ↑ data niepewna
- ↑ a b brender.eu. [dostęp 2017-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-16)].
- ↑ ucanews.com. [dostęp 2017-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-22)].
- ↑ kan. 1382
- ↑ infocatho.fr
- ↑ sundayex.catholic.org.hk
- ↑ a b c d Francuz
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Giga-Catholic Information
- Catholic-Hierarchy
- Brewe Ex hac, AAS 2 (1910)