Diplotaxis siettiana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diplotaxis siettiana
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

kapustowate

Rodzaj

dwurząd

Gatunek

Diplotaxis siettiana

Nazwa systematyczna
Diplotaxis siettiana Maire
Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 24: 29 1933[3]
Synonimy
  • Diplotaxis catholica subsp. siettiana (Maire) Maire[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Diplotaxis siettiana Maire – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych (Brassicaceae Burnett). Występuje endemicznie na hiszpańskiej wyspie Alborán w zachodniej części Morza Śródziemnego[5][4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Ma owłosione pędy. Dorasta do 10–40 cm wysokości[6].
Liście
Podłużnie owalne, pojedynczo lub podwójnie skrzydlate. Mają 5–15 cm długości oraz 3–7 cm szerokości. Złożone z 2–4 par eliptycznych lub owalnych listków. Blaszka liściowa jest ząbkowana lub klapowana[6].
Kwiaty
Zebrane w gronach. Działki kielicha są podłużne, mają 4–6 mm długości. Płatki są prawie owalne, żółte, mają 9–12 mm długości[6].
Owoce
Strąki o liniowym kształcie. Mają 23–34 mm długości i 2–3 mm średnicy[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna. Występuje na obszarach nizinnych na skalistym bądź piaszczystym podłożu. Kiełkowanie, kwitnienie i owocowanie zależy od opadów deszczu. Kwitnie w kwietniu i maju[4][6].

Dzieli siedliska z takimi roślinami jak Frankenia pulverulenta i Mesembryanthemum nodiflorum, które jednak są najwyraźniej bardziej tolerancyjne na wysokie stężenia soli lub azot. Opady deszczu są bardzo niskie i wynoszą mniej niż 100 mm rocznie[4].

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii CR – gatunków krytycznie zagrożonych wyginięciem. Został sklasyfikowany do tej kategorii, ponieważ jego zakres występowania wynosi zaledwie 0,0712 km², a jego obszar użytkowania jest mniejszy niż 2 km². Wszystkie populacje występują w jednym miejscu. Nie obserwuje się kontynuacji spadku liczby subpopulacji[a][7][4].

Liczebność populacji waha się głównie z przyczyn antropologicznych. Nawadnianie wyspy Alborán wodą morską oraz zmniejszenie ilości próchnicy w wyniku lądowania śmigłowców przyczyniły się do spadku liczebności tego gatunku. Obszar wyspy został w dużym stopniu zmodyfikowany przez człowieka. Niedawno wprowadzono kilka zwierząt domowych, które powodują dalszą erozję gleby i nitryfikację. Obserwacja w 1970 roku mówiła o setkach dorosłych osobników, choć w 1974 roku odnotowano tylko 150 okazów. W 1980 roku zaobserwowano redukcję populacji o 90%. W 1999 roku zostały ponownie wprowadzone 48 rośliny, ale naukowcy nie są pewni, czy populacja jest samowystarczalna. Nie zaobserwowano rozproszenia się gatunku do innych części wyspy. W 2000 roku zarejestrowano 1200 okazów, jednak już w 2003 roku było ich tylko 600[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-04-15] (ang.).
  3. a b Diplotaxis siettiana Maire. The Plant List. [dostęp 2014-11-24]. (ang.).
  4. a b c d e f A.V. Pérez Latorre i inni, Diplotaxis siettiana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-09-24] (ang.).
  5. Diplotaxis siettiana – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2014-11-24]. (ang.).
  6. a b c d e Diplotaxis siettiana. Plantes et botanique. [dostęp 2014-11-24]. (fr.).
  7. Józef Mitka: Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk. [w:] Roczniki Bieszczadzkie nr 18 [on-line]. 2010. s. 24–44. [dostęp 2013-12-23]. (pol.).