Dominacja niezupełna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dominacja niezupełna[1], dominacja niepełna, dziedziczenie typu Zea[1] – zjawisko w genetyce polegające na tym, że allel dominujący nie maskuje w pełni efektów ekspresji allelu recesywnego przy czym w fenotypie heterozygot ujawnia się cecha pośrednia między cechą homozygoty dominującej a cechą homozygoty recesywnej inaczej niż w przypadku kodominacji, gdzie u heterozygot ujawniają się obie cechy[2].

Dominacja niezupełna występuje w przypadku dziedziczenia: barwy kwiatów u wyżlinu większego (czerwone kwiaty dominują nad białymi, heterozygoty są różowe)[3][4]; umaszczenia bydła rasy shorthorn (czerwone umaszczenie dominuje nad białym, heterozygoty są mroziate)[1]; szurpatość u kur[1]; upierzenie kur andaluzyjskich[1]; długość uszu u owiec rasy karakuł[1];

Charakterystyczna dla dominacji niezupełnej jest wartość rozszczepienia genotypów oraz fenotypów w drugim pokoleniu mieszańców wynosząca 1:2:1 (w przepadku genotypu: homozygota dominująca:heterozygota:homozygota recesywna, a w przypadku fenotypu cecha A:cecha pośrednia:cecha B)[4][1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Krystyna M. Charon: Genetyka zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 148. ISBN 83-01-14022-4.
  2. kodominacja, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2009-04-18].
  3. Praca zbiorowa: Tablice biologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2003, s. 306, 309. ISBN 83-7350-029-4.
  4. a b Praca zbiorowa: Biologia: jedność i różnorodność. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2008, s. 218-219. ISBN 978-83-7446-134-4.