Dromococcyx

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dromococcyx[1]
zu Wied-Neuwied, 1832[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – klinochwostka bażancia (D. phasianellus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

kukułkowe

Rodzina

kukułkowate

Podrodzina

kleszczojady

Plemię

Neomorphini

Rodzaj

Dromococcyx

Typ nomenklatoryczny

Macropus phasianellus von Spix, 1824

Synonimy
Gatunki
  • D. phasianellus
  • D. pavoninus

Dromococcyxrodzaj ptaków z podrodziny kleszczojadów (Crotophaginae) w rodzinie kukułkowatych (Cuculidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące od południowego Meksyku do północnej Argentyny[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 27–41 cm; masa ciała 40,5–100 g[7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Macropus: późnogr. μακροπους makropous, μακροποδος makropodos „długostopy”, od gr. μακρος makros „długi”; πους pous, ποδος podos „stopa”[8]. Gatunek typowy: Macropus phasianellus von Spix, 1824.
  • Dromococcyx: gr. ρομος dromos „biegacz”, od τρεχω trekhō „biegać”; κοκκυξ kokkux, κοκκυγος kokkugos „kukułka”[9].
  • Geotacco: gr. γεω- geō- „ziemny-”, od γη „ziemia”; fr. nazwa Tacco dla jaszczurkojada[10]. Gatunek typowy: Cuculus macrourus Verreaux, & Des Murs, 1849 (= Macropus phasianellus von Spix, 1824).
  • Geophilus: gr. γεω- geō- „ziemny-”, od γη „ziemia”; φιλος philos „miłośnik”[11]. Gatunek typowy: Geophilus jasijatere Bertoni, 1901 (= Macropus phasianellus von Spix, 1824).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dromococcyx, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. M. zu Wied-Neuwied: Beiträge zur Naturgeschichte von Brasilien. Cz. 4. Weimar: Im Verlage des Landes-Industrie-Comptoirs, 1832, s. 351. (niem.).
  3. J.B. von Spix: Avium species novae, quas in itinere annis MDCCCXVII-MDCCCXX per Brasiliam. T. 1. Monachii: Typis Franc. Seraph. Hübschmanni, 1824, s. 53. (łac.).
  4. J. Verreaux & M.A.P.O Des Murs. Nouvelle espèce de Coucou se rapprochant du genre Piaya décrite. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 2e Série. 1, s. 277, 1849. (fr.). 
  5. A. de Winkelried Bertoni: Aves nuevas del Paraguay. Asunción: H. Kraus, 1901, s. 43. (hiszp.).
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-21]. (ang.).
  7. R.B. Payne: Family Cuculidae (Cuckoos). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 4: Sandgrouse to Cuckoos. Barcelona: Lynx Edicions, 1997, s. 605. ISBN 84-87334-22-9. (ang.).
  8. Jobling 2021 ↓, s. Macropus.
  9. Jobling 2021 ↓, s. Dromococcyx.
  10. Jobling 2021 ↓, s. Geotacco.
  11. Jobling 2021 ↓, s. Geophilus.
  12. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Neomorphini Shelley, 1891 (wersja: 2019-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).