Drymarchon couperi
| Drymarchon couperi[1] | |||
| (Holbrook, 1842) | |||
 Drymarchon couperi | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
D. couperi | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Drymarchon couperi – gatunek niejadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae), naturalny dla wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Jest odnotowany jako najdłuższy rodzimy gatunek USA.
Epitet gatunkowy "couperi" nadany został dla uczczenia pamięci Jamesa Hamiltona Coupera[4].
Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]
Wschodni połoz posiada niebiesko-czarne łuski grzbietowe i boczne, przy czym niektóre okazy posiadają czerwono-pomarańczowy kolor opalenizny na szyi, policzków i podbródka. Błyszczące łuski brzuszne opalizują i mogą być postrzegane w jasnym świetle jako czarniawo-fioletowe.
Jest opisywany jako najdłuższy rodzimy gatunek USA, a jego najdłuższy odnotowany okaz mierzył 2.8 metra długości. W przeciwieństwie do wielu innych węży, dojrzały samiec połoza wschodniego jest nieco większy niż samica. Typowy dorosły samiec mierzy 1,2-2,36 metra, ze średnią określoną na 1.58 metra oraz masą 0,72-4,5 kg, ze średnią 2,2 kg. Tymczasem dorosła samica mierzy około 1,1-2 metrów, ze średnią 1,38 metra oraz masą 0,55-2,7 kg, ze średnią 1,5 kg[5].
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Drymarchon couperi znany jest jako doskonały łowca, jego łupem staje się każdy kręgowiec, którego wąż ten jest w stanie pokonać. W skład ich diety, w środowisku naturalnym wchodzą ryby, płazy, gady (w tym silnie jadowite węże z rodzajów Crotalus i Sistrurus), ptaki i ich jaja, a także małe ssaki. Podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju Drymarchon ma skłonności do kanibalizmu. Swoje ofiary unieruchamia silnymi szczękami i połyka je żywe[4].
Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]
Węże z gatunku Drymarchon couperi dojrzałość płciową osiągają między 3 a 4 rokiem życia (samce mogą dojrzewać nieco wcześniej). W środowisku naturalnym kopulacje poprzedzone są rytualnymi walkami samców. Kopulacje mogą trwać od ok. 10 minut do nawet kilku godzin. Po zapłodnieniu samica składa od 4 do 14 jaj, a odbywa się to między kwietniem a czerwcem. Miejscem złożenia jaj są m.in. nory bądź puste komory w pniach. Młode osobniki wykluwają się w miesiącu sierpniu i wrześniu i mogą wówczas mierzyć ok. 40-60 cm długości[4].
Inne zachowania[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten charakteryzuje się wysoką odpornością na jad węży występujących na obszarze jego występowania. Odnotowano również przypadki, gdy wąż z tego gatunku symulował śmierć w celach obronnych[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Drymarchon couperi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J.E. Holbrook: North American herpetology; or, A description of the reptiles inhabiting the United States. Cz. 3. London: J. Dobson, 1842, s. 75. (ang.).
- ↑ G.A. Hammerson, Drymarchon couperi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2017-2 [dostęp 2017-11-07] (ang.).
- ↑ a b c Drymarchon couperi - Colubridae - Wężowate, Węże właściwe, Połozowate - Gatunki - Gatunki - Portal, „terrarium.pl” [dostęp 2016-12-14].
- ↑ Eastern Indigo Snake. The Orianne Society. Data odwiedzenia: 2016-12-14.
- ↑ Watch the Bizarre Moment a Snake Plays Dead [online], 14 grudnia 2016 [dostęp 2016-12-14].