Dwór z otoczeniem parkowym w Bolechowicach
 nr rej. A-193 z 23.01.1957 [A-652/M]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Bolechowice ulica Kościelna |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
XVIII wiek |
| Właściciel |
Rodzina Janusza Roszko |
Położenie na mapie gminy Zabierzów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
 50°08′55,93″N 19°47′31,45″E/50,148870 19,792070
| |
Dwór z otoczeniem parkowym w Bolechowicach – dwór znajdujący się w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Zabierzów, we wsi Bolechowice.
Obiekt wraz z otoczeniem ogrodowym i drzewostanem wpisany został rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1243 roku biskup krakowski Jan Prandota otrzymał część Bolechowic od króla Bolesława Wstydliwego. Z czasem całe Bolechowice stały się własnością Kościoła. Dwór wybudowany został w XVIII w. jako własność biskupów krakowskich. Był z nim związany biskup Jan Paweł Woronicz. Pod koniec XVIII wieku wieś została przejęta przez państwo i sprzedano ją osobom prywatnym. Około połowy XIX wieku majątek należał do Feliksa Bochenka, a następnie do Stanisława Ożegalskiego (1846–1899) i jego żony Jadwigi. Po śmierci Stanisława wieś odziedziczył jego syn-Michał Ożegalski[2]. W 1974 roku majątek zakupił i poddał gruntownej restauracji pisarz Janusz Roszko, a po jego śmierci w 1995 roku stanowi własność rodziny.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Dwór został wybudowany w drugiej połowie XVIII w. w stylu klasycystycznym na planie kwadratu[3]. Obiekt posiada zwartą, kubiczną formę. Od frontu, z obu stron wejścia znajdują się pojedyncze toskańskie półkolumny, które poprzez imposty wspierają okap dachu. Wejście od strony ogrodu poprzedzone jest gankiem z dwoma parami toskańskich kolumn, które podpierają balkon na piętrze. Dwór nakryty jest dachem łamanym, z dwoma dachowymi wystawkami zwieńczonymi trójkątnymi szczytami znajdującymi się na osi domu. Wystawka od strony ogrodu ozdobiona jest po bokach pilastrami[2].
Zabudowania dworskie[edytuj | edytuj kod]
Drewniany spichlerz z 1763 roku rozebrano z zamiarem przeniesienia do projektowanego skansenu w Krzesławicach. Obok posiadłości zabezpieczono fragment muru dawnej stajni[4].
Park[edytuj | edytuj kod]
Park krajobrazowy z kompleksem stawów rybnych powstał w połowie XIX wieku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ a b Piotr Libicki: Dwory i pałace wiejskie w Małopolsce i na Podkarpaciu. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS Sp. z o.o., 2012, s. 227. ISBN 978-837510-597-1.
- ↑ a b Krasnowolski 2013 ↓, s. 27.
- ↑ zabierzow.org.pl. Oficjalny serwis internetowy Gminy Zabierzów. [dostęp 2017-04-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Monografia Gminy Zabierzów, Piotr Hapanowicz (red.), Stanisław Piwowarski (red.), Kraków: wyd. Urząd Gminy Zabierzów, 2009, s. 65, ISBN 978-83-913222-2-2, OCLC 751142908.
- Historia i opis dworu (dworymalopolski.pl). dworymalopolski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-22)].
- Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.