Dysocjacja termiczna

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 15 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Uwodniony (niebieski) i bezwodny (biały) siarczan miedzi(II).

Dysocjacja termiczna, termoliza (gr. thérmē - "ciepło, gorąco", lýsis - "rozpuszczenie, rozluźnienie") – rozpad cząsteczek związków chemicznych na mniejsze cząsteczki lub atomy pod wpływem temperatury^[1]. Im słabsze jest wiązanie chemiczne w cząsteczce, tym niższa jest temperatura, w której dysocjacja termiczna zachodzi^[2]. Przykładem termolizy z życia codziennego jest karmelizacja sacharozy (cukru spożywczego) w temp. 160 °C:

{\rm {C_{12}H_{22}O_{11}\ {\overset {\Delta }{\longrightarrow }}\ 12\,C+11\,H_{2}O}}

Wiele soli nieorganicznych ulega odwodnieniu (np. pięciowodny niebieski siarczan miedzi(II) po ogrzaniu do temperatury 197 °C przechodzi w biały, bezwodny związek).

Zobacz też

Przypisy

↑ dysocjacja termiczna. [w:] Encyklopedia [on-line]. PWN. [dostęp 2016-11-05].
↑ Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 103, ISBN 83-7183-240-0 .

[ency-1] ysocjacja termiczna. [w:] Encyklopedia [on-line]. PWN. [dostęp 2016-11-05].

[2] Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 103, ISBN 83-7183-240-0 .

[1]

[2]