Przejdź do zawartości

Edward Bugała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Bugała
Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1931
Chmielarze

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Wrocław 1952 110 m przez płotki
złoto Warszawa 1954 200 m przez płotki
złoto Warszawa 1954 400 m przez płotki
złoto Łódź 1955 400 m przez płotki
złoto Zabrze 1955 400 m przez płotki
złoto Bydgoszcz 1958 110 m przez płotki
złoto Warszawa 1962 110 m przez płotki
złoto Warszawa 1962 200 m przez płotki
złoto Bydgoszcz 1963 110 m przez płotki
złoto Warszawa 1964 110 m przez płotki
srebro Warszawa 1953 200 m przez płotki
srebro Kraków 1953 dziesięciobój
srebro Łódź 1955 110 m przez płotki
srebro Bydgoszcz 1958 200 m przez płotki
srebro Olsztyn 1960 110 m przez płotki
srebro Nowa Huta 1961 110 m przez płotki
brąz Warszawa 1953 110 m przez płotki
brąz Rzeszów 1954 pięciobój
brąz Olsztyn 1960 400 m przez płotki
brąz Warszawa 1964 400 m przez płotki

Edward Bugała (ur. 11 lipca 1931 w Chmielarzach) – polski lekkoatleta płotkarz i trener lekkoatletyczny, wielokrotny mistrz i rekordzista Polski.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Startował w biegu na 110 m przez płotki na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie i na ME w 1962 w Belgradzie, ale w obu przypadkach odpadał w biegach eliminacyjnych.

Zdobył dziesięć tytułów mistrza Polski:

Był również sześciokrotnym srebrnym i czterokrotnym brązowym medalistą mistrzostw Polski w biegach płotkarskich, ale również w dziesięcioboju i pięcioboju.

Trzykrotnie poprawiał rekord Polski na 110 m ppł do wyniku 14,7 s (14 lipca 1956 w Warszawie)[1], a dwukrotnie na 400 m ppł do wyniku 52,7 s (31 sierpnia 1955 w Brnie)[2].

W latach 1952–1964 wystąpił w 37 meczach reprezentacji Polski (47 startów), odnosząc 6 zwycięstw indywidualnych.

Rekordy życiowe[3]:

Był zawodnikiem OWKS Wrocław (1952-1953), Kolejarza Wrocław (1954), Kolejarza Katowice (1955-1956), Startu Katowice (1957-1963), Warszawianki (1964) i Naprzodu Brwinów.

Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener biegów krótkich i płotkarskich. Trenował m.in. takie zawodniczki, jak Grażyna Prokopek, Anna Pacholak, Anna Jesień i Monika Bejnar. Pracuje jako trener w AZS-AWF Warszawa.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 72.
  2. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 79.
  3. Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2011-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki : 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
  • Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  • Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.