Egalitaryzm
Egalitaryzm (od fr. égalitairé – dążący do równości) – pogląd społeczno-polityczny uznający za podstawę sprawiedliwego ustroju społecznego zasady całkowitej równości między ludźmi pod względem ekonomicznym, społecznym i politycznym (w odróżnieniu od elitaryzmu)[1].
Egalitaryzm występował już u przedstawicieli renesansu m in. Tomasza Morusa i Tommaso Campamelli, a w XVIII i XIX wieku u Jana Mesliera, Gabriela Mably, Gabriela Morelly, Francoisa Babeufa, Charlesa Fouriera, Roberta Owena. Zwolennikami egalitaryzmu byli też twórcy socjalistyczni: Karol Marks i Fryderyk Engels[2].
Egalitaryzm występuje jako element wielu ideologii i systemów politycznych, często znacznie różniących się od siebie pod względem znaczenia i sposobu realizacji. W doktrynie liberalnej (Milton Friedman) równość jest rozumiana jako równość szans. W doktrynie komunistycznej miał polegać na równym, mierzonym według potrzeb podziale dóbr, urzeczywistnionym przez zniesienie panowania klasowego we wszystkich dziedzinach życia, po przebudowie ustroju i struktury społecznej w oparciu o wspólną własność środków produkcji[3].
Przypisy
- ↑ egalitaryzm - Słownik SJP. Słownik języka polskiego. [dostęp 2014-11-27].
- ↑ Praca zbiorowa 1970 ↓, s. 101.
- ↑ Praca zbiorowa 1970 ↓, s. 102.
Bibliografia
- Praca zbiorowa: Słownik wiedzy obywatelskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970.
Linki zewnętrzne
- Richard Arneson: Egalitarianism. Stanford Encyclopedia of Philosophy, 2013-04-24. [dostęp 2018-01-28]. (ang.).
- Egalitarianism, Internet Encyclopedia of Philosophy