Elisa Ferreira

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elisa Ferreira
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 października 1955
Porto

Zawód, zajęcie

polityk, ekonomistka

Stanowisko

minister ochrony środowiska (1995–1999), minister ds. planowania (1999–2002), komisarz europejski (od 2019)

Partia

Partia Socjalistyczna

Elisa Maria da Costa Guimarães Ferreira (ur. 17 października 1955 w Porto) – portugalska polityk, ekonomistka i nauczycielka akademicka, minister w gabinetach Antónia Guterresa (1995–2002), posłanka do Parlamentu Europejskiego VI, VII i VIII kadencji, od 2019 członkini Komisji Europejskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1977 uzyskała licencjat na wydziale ekonomii Uniwersytetu w Porto, po czym pracowała jako wykładowca w macierzystej instytucji. Współpracowała z Portugalskim Uniwersytetem Katolickim (od 1986). W 1981 i 1985 uzyskiwała kolejno magisterium i doktorat na University of Reading.

Pełniła funkcje wicedyrektora projektu zarządzania zasobami wodnymi Regionu Północ (1986–1987), koordynatora badań przygotowawczych do zintegrowanej operacji rozwoju Doliny Ave (1989) oraz przewodniczącej komisji zintegrowanej operacji rozwoju Doliny Ave (1990–1992). Była również wiceprzewodniczącą komisji koordynacyjnej jednego z regionów (1989–1992).

W 1995 uzyskała nominację na urząd ministra ochrony środowiska w rządzie Antónia Guterresa. W jego kolejnym gabinecie była ministrem ds. planowania (1999–2002). W 2002 wybrana w skład Zgromadzenia Republiki, była wiceprzewodniczącą klubu parlamentarnego PS. W 2004 uzyskała mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego. Zasiadała w Komisji Gospodarczej i Monetarnej. W 2009 i w 2014 z powodzeniem ubiegała się o europarlamentarną reelekcję.

W 2016 odeszła z PE w związku z powołaniem w skład rady dyrektorów banku centralnego Banco de Portugal[1]. W 2019 dołączyła do Komisji Europejskiej kierowanej przez Ursulę von der Leyen (z kadencją od 1 grudnia tegoż roku) jako komisarz do spraw spójności i reform[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Governo aprova Elisa Ferreira para o Banco de Portugal. dn.pt, 16 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-21]. (port.).
  2. Kandydaci na komisarzy. ec.europa.eu, 2019. [dostęp 2019-11-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]