Emil Skalny
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Narodowość |
polska |
| Odznaczenia | |
| |
Emil Skalny (ur. 28 czerwca 1926, zm. 2 czerwca 2000) – polski pracownik przemysłu motoryzacyjnego związany z Sanokiem.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 28 czerwca 1926. W okresie PRL był zatrudniony w Fabryce Wagonów „Sanowag”, późniejszej Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan”. Pracował na stanowisku starszego mistrza[1]. W 1957 został członkiem Kolegium Karno-Administracyjnego w Sanoku[2]. W lipcu 1975 zasiadł we władzach wojewódzkich Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w Krośnie[3].
Emil Skalny zmarł 2 czerwca 2000. Został pochowany na Cmentarzu Posada w Sanoku.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Uchwałą Rady Państwa z 23 września 1987 za wybitne zasługi w pracy zawodowej i działalności społecznej)[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Życiorysy pracą pisane. Andrzej Borek. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 194 (114) z 1-10 lipca 1978. Sanocka Fabryka Autobusów.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 160, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Stanisław Janczura. Nowe władze Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 14 (33) z 15-31 lipca 1975. Sanocka Fabryka Autobusów.
- ↑ Wysokie odznaczenia w dniu jubileuszu pracy. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 3 (438) z 20-31 stycznia 1988. Sanocka Fabryka Autobusów.