Emirau
1°39′S 149°59′E/-1,650000 149,983333.JPG) Zdjęcie satelitarne Emirau | |
| Państwo | |
|---|---|
| Akwen | |
| Archipelag | |
| Powierzchnia |
50 km² |
| Najwyższy punkt |
37 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
Położenie na mapie Papui-Nowej Gwinei  | |
| 1°39′S 149°59′E/-1,650000 149,983333
| |
Emirau (także Emir, Emira Kerue, Squally, Storm Island, Sturminsel) – wyspa w północnej części Papui-Nowej Gwinei należąca administracyjnie do prowincji Nowa Irlandia.
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Emirau jest drugą pod względem wielkości z Wysp Świętego Macieja i leży 26 km na wschód od głównej wyspy archipelagu, Mussau. Wyspa ma 13 km długości i 3,2 km szerokości, jest pagórkowata (wysokość do 37 m n.p.m.) i pokryta gęstym lasem[1]. Emirau jest zbudowana z wapienia koralowego i otoczona rafą koralową. Linia brzegowa jest silnie rozczłonkowana przez liczne zatoki, półwyspy i przylądki. Między przylądkiem Kap Ballin, najbardziej na północ wysuniętym skrawkiem lądu i położonym na zachód od niego Kap Tietgens, rozciąga się zatoka Hamburg Bay. Na zachód od Emirau leżą wyspy Sanilu i Anusau, a na wschodzie Elomusao. Na południowym wybrzeżu znajdują się, niegdyś niemieckie, plantacje i misja Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Oprócz tego na południowym zachodzie leży miejscowość Pakane, a na południowo-wschodnim wybrzeżu Tasagina[2][3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wyspę odkrył dla Europejczyków William Dampier w dniu 26.02.1700 r. i nazwał ją Squally Island. W roku 1885 obszar dostał się pod administrację niemiecką, a od 1899 do 1914 należał do niemieckiej kolonii Nowej Gwinei Niemieckiej. W 1914 wyspy zostały zdobyte przez oddziały australijskie i po I wojnie światowej trafiły jako mandat Ligi Narodów pod administrację Australii. 21 grudnia 1940 r. niemiecki rajder HSK Komet wysadził na wyspie ponad 500 jeńców pochodzących z zatopionych przez niego statków. W marcu 1944 r. została bez walki zajęta przez pododdziały 4th Marine Division US Army. Utworzono tu jedną z baz lotniczych wokół wielkiej japońskiej bazy wojskowej w Rabaulu, z których na nią przeprowadzano ciągłe ataki, czyniąc ją z czasem niezdolną do działania[4][5]. W 1949 r. Emirau ponownie trafiła pod administrację Australii. Od 1975 jest częścią niezależnego państwa Papui-Nowej Gwinei.
Na Emirau używa się języka mussau–emira. Należy on wraz z językiem tenis z wyspy Tench do podgrupy językowej Świętego Macieja, należących do podrodziny oceanicznej rodziny języków austronezyjskich[6].
Wyspa Emirau została zakwalifikowana przez BirdLife International jako obszar ochrony ptaków dla gatunków endemicznych (ang. Endemic Bird Areas, EBA). Miejscowym podgatunkiem karłówki żółtobrzuchej jest Micropsitta meeki proxima, zamieszkująca wyłącznie Emirau i Mussau[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pub. 126, Sailing Directions (Enroute). Pacific Islands. 2017. s. 244. [dostęp 2018-09-02]. (ang.).
- ↑ Mussau Island. [dostęp 2018-01-20]. (ang.).
- ↑ World War II Pacific Island Guide: A Geo-military Study. s. 182-184. [dostęp 2018-01-20]. (ang.).
- ↑ Volume VII – The Final Campaigns (1st edition, 1963). s. 90. [dostęp 2018-01-20]. (ang.).
- ↑ Isolation of Rabaul. s. 519-522. [dostęp 2018-01-20]. (ang.).
- ↑ Mussau-Emira. [dostęp 2018-01-20]. (ang.).
- ↑ Parrots: A Guide to Parrots of the World. s. 72. [dostęp 2018-01-17]. (ang.).
