Ettore Panizza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ettore Panizza
Ilustracja
Imię i nazwisko

Héctor Panizza

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1875
Buenos Aires

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

27 listopada 1967
Mediolan

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent, kompozytor

Ettore Panizza, właśc. Héctor Panizza[1] (ur. 12 sierpnia 1875 w Buenos Aires, zm. 27 listopada 1967 w Mediolanie[1][2]) – argentyński dyrygent i kompozytor pochodzenia włoskiego[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako dyrygent debiutował w 1892 roku w Teatro Odeon w Buenos Aires[1]. W latach 1895–1898 studiował u Vincenzo Ferroniego w konserwatorium w Mediolanie[1], studia ukończył z I nagrodą z kompozycji i gry na fortepianie[2]. Dyrygował orkiestrami m.in. w Covent Garden Theatre w Londynie (1907–1914), La Scali w Mediolanie (1916–1917 i 1921–1932), Civic Opera w Chicago (1922–1924), Metropolitan Opera w Nowym Jorku (1934–1942) i Teatro Colón w Buenos Aires (1921–1955)[1][2]. Opublikował autobiografię Medio siglo de vida musical (Buenos Aires 1952)[1][2].

Skomponował opery Il Fidanzato del mare (wyst. Buenos Aires 1897), Medio evo latini (wyst. Genua 1900), Aurora (wyst. Buenos Aires 1908) i Bisanzio (wyst. Buenos Aires 1939), ponadto m.in. Il re della foresta na solistów, chór i orkiestrę, Tema con variaciones na orkiestrę, Sonatę skrzypcową, Sonatę wiolonczelową, Kwartet smyczkowy, utwory fortepianowe, pieśni[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 326. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2707. ISBN 0-02-865529-X.