Eugeniusz Cerekwicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Cerekwicki
Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1925
Szczypiorno, Kalisz

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 2013
Warszawa

Chargé d’affaires PRL w Iraku
Okres

od 10 listopada 1963
do 24 października 1967

Poprzednik

Mieczysław Dedo

Następca

Stanisław Turbański

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Eugeniusz Cerekwicki (ur. 8 lipca 1925 w Szczypiornie, dziś Kalisz, zm. 18 sierpnia 2013 w Warszawie[1]) – polski dyplomata, chargé d’affaires PRL w Iraku (1963–1967).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Cerekwicki od 1942 należał do Polskiej Partii Robotniczej, a od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[2]. Był zastępcą komendanta powiatowego Milicji Obywatelskiej w Kaliszu (1945) oraz funkcjonariuszem Departamentu IV Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (1945−1946). Po ukończeniu rocznej Szkoły Dyplomatyczno-Konsularnej[2], w 1950 został pracownikiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych. I sekretarz ambasady PRL w Ottawie w latach 1958−1961[3]. Od 10 listopada 1963 do 24 października 1967 reprezentował Polskę w Iraku jako chargé d’affaires.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1954)[4] oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[5].

Syn Stefana i Seweryny[2]. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Południowym w Antoninowie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Eugeniusz Cerekwicki, Warszawa, 23.08.2013 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 23 sierpnia 2013 [dostęp 2021-01-15].
  2. a b c Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2021-01-15].
  3. Krzysztof Tarka, Nauka, polityka i tajne służby. Podróże Adama Bromkego do Polski, „Pamięć i Sprawiedliwość”, 9/2 (16), 2010, s. 339 [dostęp 2021-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-15].
  4. Uchwała Rady Państwa z dnia 20 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1483).
  5. Uchwała Rady Państwa z dnia 10 stycznia 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 415).