Eugeniusz Grzędzielski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Grzędzielski
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1880
Rokietnica

Data i miejsce śmierci

29 maja 1947
Kraków

Miejsce spoczynku

Cmentarz Salwatorski w Krakowie

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie wojny)

Eugeniusz Stanisław Grzędzielski[a] (ur. 17 lutego 1880 w Rokietnicy, zm. 29 maja 1947 w Krakowie) – polski nauczyciel, oficer wojskowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Eugeniusz Stanisław Grzędzielski[1] urodził się 17 lutego 1888 w Rokietnicy[2][3]. W Rokietnicy urodził się także Jan Grzędzielski (ur. 1875, także nauczyciel i oficer zaopatrzenia w armii austriackiej).

4 czerwca 1907 złożył egzamin nauczycielski w zakresie historii i geografii[2][3]. Od 7 września 1907 podjął pracę w zawodzie w C. K. I Wyższym Gimnazjum w Rzeszowie[2][3]. W charakterze zastępcy nauczyciela (suplent) uczył tam geografii, historii, języka polskiego, historii kraju rodzinnego[4][3]. W Rzeszowie był członkiem tamtejszego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[5]. Na początku drugiego półrocza w roku szkolnym 1908/1909 został mianowany nauczycielem rzeczywistym w C. K. Wyższej Szkole Realnej[6][7][2][3]. Uczył historii powszechnej, geografii, był zawiadowcą gabinetu geograficzno-historycznego[8]. W Śniatyniu pracował do 1910[3].

W szeregach C. K. Armii w grupie urzędników zaopatrzenia wojskowego od około 1903 do około 1910 był akcesistą zaopatrzenia w rezerwie[9][10][11][12][13][14][15][16]. Następnie został przeniesiony do ewidencji C. K. Obrony Krajowej i zweryfikowany w stopniu akcesisty zaopatrzenia w grupie nieaktywnych urzędników zaopatrzenia obrony krajowej z dniem 1 stycznia 1903 i przydzielony do 36 pułku piechoty w Kołomyi od około 1912[17], a od około 1913 w tym samym charakterze figurował w rezerwie[18][19]. Podczas I wojny światowej został awansowany na oficjała zaopatrzenia w stosunku ewidencji z dniem 1 listopada 1914[20][21]. Pomiędzy 1914 a 1916 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi Cywilnej na wstążce Medalu Waleczności[20][21].

W niepodległej II Rzeczypospolitej pozostawał nauczycielem. W latach 20. pracował w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Żeńskim w Sandomierzu przy ulicy Długosza 7, ucząc tam historii i geografii[22][23].

Zmarł 29 maja 1947 w Krakowie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Salwatorskim[24][25]. Miał synów[24]: Władysława (1920–2007)[26][27] i Jana (1924–1997)[28].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W ewidencji wojskowych C. K. Armii i C. K. Obrony Krajowej był określany w języku niemieckim jako „Eugen Grzędzielski”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższej Szkoły Realnej w Śniatynie za rok szkolny 1909/10. Śniatyń: 1908, s. 35.
  2. a b c d Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 164.
  3. a b c d e f Alicja Puszka: Nauczyciele historii i geografii państwowych szkół średnich w Galicji w okresie autonomii (1868-1914). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1999, s. 290. ISBN 83-87703-59-1.
  4. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. I Wyższego Gimnazyum w Rzeszowie za rok szkolny 1908. Rzeszów: 1908, s. 4, 6.
  5. Sprawozdanie z czynności Wydziału Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" w Rzeszowie za rok 1908. Rzeszów: 1909, s. 26.
  6. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. I Wyższego Gimnazyum w Rzeszowie za rok szkolny 1909. Rzeszów: 1909, s. 7.
  7. Wiadomości osobiste. „Dziennik Urzędowy C. K. Rady Szkolnej Krajowej w Galicyi”. Nr 3, s. 40, 26 stycznia 1909. 
  8. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższej Szkoły Realnej w Śniatynie za rok szkolny 1909/10. Śniatyń: 1910, s. 35, 72.
  9. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1904. Wiedeń: 1903, s. 1169.
  10. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 1179.
  11. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 1197.
  12. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1907. Wiedeń: 1906, s. 1215.
  13. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1908. Wiedeń: 1907, s. 1228.
  14. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1909. Wiedeń: 1909, s. 1274.
  15. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1910. Wiedeń: 1909, s. 1306.
  16. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1911. Wiedeń: 1910, s. 1320.
  17. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1912. Wiedeń: 1912, s. 518.
  18. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1913. Wiedeń: 1913, s. 507.
  19. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1914. Wiedeń: 1914, s. 447.
  20. a b Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1916. Wiedeń: 1916, s. 243.
  21. a b Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918, s. 611.
  22. Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Lwów/Warszawa: Książnica Polska, 1924, s. 357.
  23. Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Rocznik II. Warszawa-Lwów: Książnica-Atlas, 1926, s. 403.
  24. a b Eugeniusz Grzędzielski. polona.pl. [dostęp 2021-11-02].
  25. Eugeniusz Grzędzielski. krakowsalwator.artlookgallery.com. [dostęp 2021-11-02].
  26. Władysław Grzędzielski. krakowsalwator.artlookgallery.com. [dostęp 2021-11-02].
  27. Władysław Grzędzielski. inwentarz.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-11-02].
  28. Jan Grzędzielski. krakowsalwator.artlookgallery.com. [dostęp 2021-11-02].