Europejska Formuła 3 Sezon 1981

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1981 Mistrzostw Europejskiej Formuły 3
Inauguracja

15 marca

Zakończenie

4 października

Liczba wyścigów

15

Mistrzowie
Kierowcy

Mauro Baldi

Zespoły

Euroracing

Poprzedni sezonNastępny sezon

Europejska Formuła 3 Sezon 1981 – siódmy sezon Europejskiej Formuły 3. Rozpoczął się 15 marca na torze ACI Vallelunga Circuit we Włoszech, a zakończył 4 października również we Włoszech, na Mugello Circuit. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Argentyńczyk Mauro Baldi. Wśród zespołów najlepsza okazała się włoska ekipa Euroracing, a wśród konstruktorów.

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Runda Tor Data Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły)
1 Włochy ACI Vallelunga Circuit 15 marca Francja Alain Ferté Argentyna Oscar Larrauri Włochy Mauro Baldi Włochy Euroracing
2 Niemcy Nürburgring 29 marca Włochy Mauro Baldi Argentyna Oscar Larrauri Argentyna Oscar Larrauri Włochy Scuderia Torino Corse
3 Wielka Brytania Donington Park 5 kwietnia Mike White Mike White Mike White Francja March Engineering
4 Austria Zeltweg 19 kwietnia Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Włochy Euroracing
5 Belgia Circuit Zolder 26 kwietnia Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Włochy Euroracing
6 Francja Circuit de Nevers Magny-Cours 3 maja Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Francja Philippe Alliot Francja Ecurie ORECA - Total
7 Francja Circuit de la Châtre 24 maja Francja Philippe Alliot Francja Alain Ferté Francja Philippe Alliot Francja Ecurie ORECA - Total
8 Holandia Circuit Park Zandvoort 8 czerwca Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi
Francja Alain Ferté
Włochy Mauro Baldi Włochy Euroracing
9 Wielka Brytania Silverstone Circuit 21 czerwca Brazylia Roberto Moreno Włochy Mauro Baldi Brazylia Roberto Moreno Holandia Barron Racing
10 Francja Croix-en-Ternois Circuit 28 czerwca Włochy Emanuele Pirro Francja Alain Ferté Włochy Mauro Baldi Włochy Euroracing
11 Włochy Misano World Circuit 19 lipca Francja Alain Ferté Francja Philippe Streiff Włochy Mauro Baldi Włochy Euroracing
12 Szwecja Ring Knutstorp 9 sierpnia Francja Alain Ferté Francja Alain Ferté Włochy Mauro Baldi Włochy Euroracing
13 Hiszpania Circuito del Jarama 6 września Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Francja Alain Ferté Francja BP Racing
14 Włochy Autodromo Enzo e Dino Ferrari 20 września Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Włochy Euroracing
15 Włochy Mugello Circuit 4 października Włochy Mauro Baldi Belgia Didier Theys Włochy Emanuele Pirro Włochy Scuderia Torino Corse

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Kierowca Zespół Konstruktor Silnik VAL
Włochy
NÜR
Niemcy
DON
Wielka Brytania
AUT
Austria
BEL
Belgia
MAG
Francja
CHA
Francja
NLD
Holandia
SIL
Wielka Brytania
TER
Francja
MIS
Włochy
SWE
Szwecja
JAR
Hiszpania
IMO
Włochy
MUG
Włochy
Punkty
1 Włochy Mauro Baldi Euroracing March Alfa Romeo 1 5 6 1 1 2 6 1 2 1 1 1 2 1 NW 94
2 Francja Alain Ferté BP Racing Martini Alfa Romeo 3 3 2 9 5 3 2 2 17 2 2 2 1 3 63
3 Francja Philippe Alliot Ecurie ORECA - Total Martini Alfa Romeo 5 2 5 3 4 1 1 5 9 NU 10 NU 3 NU 41
4 Francja Philippe Streiff Ecurie Motul Nogaro Martini Alfa Romeo NZ NU 9 6 2 4 4 3 5 4 3 NU 2 3 36
5 Argentyna Oscar Larrauri Scuderia Torino Corse March Toyota 4 1 3 2 3 7 3 7 8 8 NZ NW 5 7 NW 32
6 Włochy Emanuele Pirro Scuderia Torino Corse Martini Toyota NU NU 14 10 11 NU 11 NU 23 3 5 6 4 14 1 19
7 Francja Jean-Louis Schlesser prywatny Martini Alfa Romeo 6 4 12 13 17 5 12 20 NU 3 4 9 4 18
Ecurie ORECA - Marlboro 5
8 Dania Kurt Thiim Gerard Racing March Alfa Romeo 7 14
Euroracing Alfa Romeo 9 4 NU 4 NZ 5 NU 9 2
9 Mike White March Engineering March Alfa Romeo 1 6 10
10 Brazylia Roberto Moreno Barron Racing Ralt Toyota 1 9
11 Włochy Enzo Coloni Team Gulf Enzo Coloni Ralt Toyota 2 NW 12 8 NU 5 8
12 Włochy Guido Cappellotto Scuderia del Lario Ralt Toyota NZ 15 5 4 5
13 Wielka Brytania Jonathan Palmer West Surrey Racing Ralt Toyota 3 4
14 Belgia Didier Theys Marlboro Racing for Zolder Martini Alfa Romeo 12 11 11 16 10 8 10 6 NW 6 NU 6 6 10 4
15 Niemcy Frank Jelinski Bertram Schäfer Racing Ralt Toyota 10 7 8 4 NU 9 8 9 3
16 Japonia Toshio Suzuki March Engineering March Toyota 4 NU 12 NW 3
17 Brazylia Raúl Boesel Murray Taylor Racing Ralt Toyota NW 4 3
18 Austria Franz Konrad Scuderia Teutonia March Toyota NZ 10 NW 5 NW 15 2
19 Japonia Shūroku Sasaki prywatny Ralt Toyota 5 2
20 Francja Jean-Michel Neyrial prywatny Martini Toyota 6 7 NU 1
21 Francja Pascal Fabre Equipe Serge Saulnier Martini Alfa Romeo 8 14 10 11 9 10 15 8 NU 9 NU NU NZ 6 1
22 Włochy Fabio Mancini Team Merzario March Alfa Romeo 9 9 17 8 6 NU NW 16 NW 11 1
23 Francja Patrick Teillet prywatny Martini Toyota NW 13 14 6 1
24 Niemcy Harald Brutschin Druck Chemie - Partner der Druckindustrie Ralt Toyota 6 1
Pozycja Kierowca Zespół Konstruktor Silnik VAL
Włochy
NÜR
Niemcy
DON
Wielka Brytania
AUT
Austria
BEL
Belgia
MAG
Francja
CHA
Francja
NLD
Holandia
SIL
Wielka Brytania
TER
Francja
MIS
Włochy
SWE
Szwecja
JAR
Hiszpania
IMO
Włochy
MUG
Włochy
Punkty

Uwagi:

  • pogrubienie – pole position
  • kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów[edytuj | edytuj kod]

P Zespół Punkty
1 Włochy Euroracing 108
2 Francja BP Racing 63
3 Włochy Scuderia Torino Corse 51
4 Francja Ecurie ORECA 43
5 Francja Ecurie Motul Nogaro 36
6 Francja Jean-Louis Schlesser 16
7 Francja March Engineering 13
8 Holandia Barron Racing 9
9 Włochy Team Gulf Enzo Coloni 8
10 Włochy Scuderia del Lario 5
11 Wielka Brytania West Surrey Racing 4
12 Belgia Marlboro Racing for Zolder 4
13 Niemcy Bertram Schäfer Racing 3
14 Wielka Brytania Murray Taylor Racing 3
15 Włochy Scuderia Teutonia 2
16 Japonia Shūroku Sasaki 2
17 Francja Jean-Michel Neyrial 1
18 Francja Equipe Serge Saulnier 1
19 Włochy Team Merzario 1
20 Francja Patrick Teillet 1
21 Niemcy Druck Chemie - Partner der Druckindustrie 1

Klasyfikacja konstruktorów[edytuj | edytuj kod]

P Konstruktor Punkty
1 Francja Martini 184
2 Francja March 156
3 Wielka Brytania Ralt 35

Klasyfikacja dostawców silników[edytuj | edytuj kod]

P Konstruktor Punkty
1 Włochy Alfa Romeo 282
2 Japonia Toyota 93

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]