Ewa Kowalska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Kowalska
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1950
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 marca 2017[1]
Warszawa

doktor habilitowana nauk chemicznych
Specjalność: chemia
Doktorat

1 lutego 1979[2]

Habilitacja

27 września 2004[2]

Ewa Kowalska (ur. 10 marca 1950 w Warszawie, zm. 6 marca 2017 tamże[3]) – polska chemiczka, inżynier, samodzielny pracownik nauki Instytutu Chemii Przemysłowej w Warszawie[1][2].

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Córka Zdzisława i Leokadii[3]. Absolwentka, magister inżynier 1972 roku Politechniki Warszawskiej[2]. 1 lutego 1979 r. doktor nauk chemicznych[2]. 27 września 2004 r. habilitowała się dysertacją z technologii chemicznej[2]. Zmarła 6 marca 2017 r., 14 marca 2017 r. naukowczynię pochowano w grobie rodzinnym[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 2004, Hydrocarbon resin as a new modifier of syndiotactic polystyrene, Sławomir Gałka, Ewa Kowalska, Z. Wielgosz[2]
  • 2004, Processing properties of syndiotactic polystyrene versus metallocene catalytic systems and polymerization conditions, Ewa Kowalska, W. Skupiński, Z. Wielgosz, S. Pasynkiewicz | Artykuł[2]
  • 2004, Physical and mechanical properties of composites based on syndiotactic polystyrene, Sławomir Gałka, Ewa Kowalska, W. Skupiński, Z. Wielgosz, S. Pasynkiewicz | Artykuł[2]
  • 2004, Metallocene catalytic systems and polymerization conditions versus processing properties of syndiotactic[2]
  • 2005, Żywice węglowodorowe jako modyfikatory tworzyw termoplastycznych, Sławomir Gałka, Ewa Kowalska, Izabella Danuta Legocka | Artykuł[2]
  • 2005, Zastosowanie żywic węglowodorowych jako modyfikatorów tworzyw termoplastycznych, Sławomir Gałka, Ewa Kowalska, Izabella Danuta Legocka, M. Żubrowska | Artykuł[2]
  • 2006, Wykorzystanie rozwłóknionych odpadów wielowarstwowych laminowanych kartonów do płynnej żywności jako napełniaczy polietylenu, Polimery, vol. 51, L. Kuczyńska, Zbigniew Andrzej Wielgosz, M. Choroś, E. Kowalska | Artykuł[2]
  • 2006, Recykling odpadów dywanów i wykładzin dywanowych, Polimery, vol. 51, M. Choroś, L. Kuczyńska, Zbigniew Andrzej Wielgosz, E. Kowalska | Artykuł[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c dr hab. inż. Ewa Kowalska. wyborcza.pl. [dostęp 2017-03-11].
  2. a b c d e f g h i j k l m n Dr hab. Ewa Kowalska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-03-11].
  3. a b Ewa Kowalska. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2020-12-06].