Ewa Mańkowska (samorządowiec)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Mańkowska
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1947
Kielce

Zawód, zajęcie

urzędniczka państwowa i samorządowa

Alma Mater

Wyższa Szkoła Rolnicza w Krakowie

Stanowisko

wicewojewoda dolnośląski (2012–2014), wicemarszałek województwa dolnośląskiego (2014–2018)

Partia

Polskie Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Brązowa Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” Złoty Medal „Za Zasługi dla Policji”

Ewa Maria Mańkowska z domu Dachowska (ur. 16 grudnia 1947 w Kielcach[1]) – polska polityk, wykładowczyni akademicka, urzędniczka państwowa i samorządowa. W latach 2012–2014 wicewojewoda dolnośląski, następnie wicemarszałek województwa dolnośląskiego V kadencji (2014–2018).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1969 ukończyła studia zootechniczne w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie. Magisterium z zakresu agrobiznesu uzyskała w 1998 na Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. W 1999 uzyskała stopień doktora nauk rolniczych w zakresie agronomii na Akademii Rolniczej we Wrocławiu[1] (na podstawie pracy zatytułowanej Doradztwo rolnicze w rozwoju obszarów wiejskich w świetle transformacji ustrojowej i integracji z Unią Europejską[2]). Odbywała staże zagraniczne m.in. z zakresu doradztwa rolniczego w Niemczech, USA i Holandii[1].

Pracę zawodową rozpoczynała w rolniczym rejonowym zakładzie doświadczalnym w Modliszewicach w 1969, rok później została zatrudniona w kombinacie rolniczym w Strzelinie. Od 1991 do 2005 pełniła funkcję dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego we Wrocławiu. W latach 1999–2010 pracowała także jako adiunkt[1] w Katedrze Planowania i Urządzania Terenów Wiejskich wrocławskiej uczelni rolniczej[2]. Od 2005 do 2012 zajmowała stanowiska prezesa i wiceprezesa Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska[1].

Działała w Partii Ludowo-Demokratycznej. Jako jej członkini w 2001 kandydowała bezskutecznie do Sejmu z listy SLD-UP, a w 2002 uzyskała mandat radnej sejmiku dolnośląskiego II kadencji z listy SLD[3]. W 2006 uzyskała reelekcję do sejmiku III kadencji z ramienia Prawa i Sprawiedliwości[4]. W 2010 bez powodzenia ubiegała się o ponowny wybór z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego. W 2011 i w 2015 ponownie kandydowała do Sejmu z ramienia PSL.

15 lutego 2012 z rekomendacji Polskiego Stronnictwa Ludowego Ewa Mańkowska została powołana przez premiera Donalda Tuska na funkcję wicewojewody dolnośląskiego[1]. W 2014 z listy PSL bezskutecznie startowała do Parlamentu Europejskiego. W tym samym roku ponownie wybrana do sejmiku dolnośląskiego[5]. 15 grudnia 2014 została wybrana na wicemarszałka w nowym zarządzie województwa[6]. W 2018 nie ubiegała się o reelekcję do sejmiku, po czym zakończyła urzędowania na stanowisku wicemarszałka. W 2018 objęła funkcję pełnomocnika zarządu województwa dolnośląskiego ds. współpracy z kościołami, związkami wyznaniowymi i Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola[7].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Nota biograficzna na stronie urzędu wojewódzkiego. [dostęp 2013-02-10].
  2. ↑ a b Ewa Mańkowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2014-07-14].[martwy link]
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2013-02-10].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2014-07-14].
  5. ↑ Pełne wyniki wyborów do sejmiku. gazetawroclawska.pl, 21 listopada 2014. [dostęp 2014-12-16].
  6. ↑ Barbara Zdrojewska przewodniczącą sejmiku, Cezary Przybylski marszałkiem. gazetawroclawska.pl, 15 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-16].
  7. ↑ Urząd marszałkowski ma pełnomocniczkę ds. współpracy z Kościołem. tuwroclaw.com, 21 stycznia 2019. [dostęp 2019-08-17].
  8. ↑ M.P. z 2002 r. nr 8, poz. 146
  9. ↑ Postanowienie nr 5/OP/2013 Ministra Spraw Wewnętrznych. Dziennik Urzędowy MSW, 10 maja 2013. [dostęp 2019-02-06].
  10. ↑ Święto Policji w Rudnej. duw.pl, 26 lipca 2013. [dostęp 2023-10-17].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ewa_Mańkowska_(samorządowiec)&oldid=71772854”