Farang

Farang (pers. ‏فرنگ‎; tadż. фарангӣ, farangi – przestarzałe słowo o znaczeniu „cudzoziemski”) – perskie słowo używane w stosunku do Franków. We współczesnej Azji używa się tego słowa w odniesieniu do Europejczyków. W ciągu Średniowiecza muzułmanie i w szczególności Persowie posługiwali się słowem Frangistan (pers. ‏فرنگستان‎) jako określeniem Europy Zachodniej lub chrześcijańskiej. Słowo farang weszło do codziennego słownictwa innych języków Azji, a zwłaszcza do potocznego języka tajskiego^[1] (taj. ฝรั่ง f a r à ŋ lub potocznie f a l à ŋ), gdzie oznacza określenie osób białej rasy^[2] bez względu na ich pochodzenie. Czasami ma to słowo zabarwienie negatywne i uchodzi za etnofaulizm.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

bule, odpowiednik słowa „farang” w języku indonezyjskim
gaijin

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Emilian Siemsia: „Farang” na tajskiej ziemi. [w:] nasz wywiad [on-line]. Słowo Sportowe, 29 czerwca 2011. [dostęp 2019-01-07].
↑ พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 (Royal Institute Dictionary 1999). Royal Institute of Thailand, 2007. [dostęp 2019-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (taj.).

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Michał Pauli: Szczur. Farang znaczy białas. Kielce: Na stronie, 2015. ISBN 978-83-63264-08-6.

[1] Emilian Siemsia: „Farang” na tajskiej ziemi. [w:] nasz wywiad [on-line]. Słowo Sportowe, 29 czerwca 2011. [dostęp 2019-01-07].

[2] พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 (Royal Institute Dictionary 1999). Royal Institute of Thailand, 2007. [dostęp 2019-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (taj.).

[1]

[2]