Feliks Markiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Markiewicz
kapitan KS kapitan KS
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1890
Orliniec

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1925
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1914–1925

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Dep. IX MSWojsk.

Stanowiska

referent

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
powstanie wielkopolskie
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941)

Feliks Jan Adam Markiewicz (ur. 20 listopada 1890 w Orlińcu, zm. 30 czerwca 1925 w Warszawie) – kapitan Korpusu Sądowego Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 20 listopada 1890 roku w Orlińcu, w Wielkopolsce[1], w rodzinie Feliksa i Jadwigi[2]. 4 sierpnia 1914 roku z oddziałem nowotarskim wstąpił do Legionów Polskich[2]. Walczył w szeregach 1. kompanii 3 pułku piechoty[3]. W czasie walk na froncie karpackim został ranny[3]. 1 listopada 1914 roku przebywał w szpitalu w Dombó[3]. W latach 1915–1917 pełnił służbę w Departamencie Wojskowym Naczelnego Komitetu Narodowego, a następnie jako podoficer werbunkowy na Radom[1]. W lipcu 1917 roku, po kryzysie przysięgowym, wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego i został przydzielony do Sądu Polowego[1].

Po bitwie pod Rarańczą (15–16 lutego 1918) internowany w Żurawicy, a następnie wcielony do cesarskiej i królewskiej armii[1]. Zwolniony z wojska w drodze superrewizji wrócił do Wielkopolski by w listopadzie 1918 roku wziąć udział w powstaniu[1].

1 sierpnia 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem stopnia porucznika Korpusu Sądowego[4]. 18 sierpnia 1919 roku został oddany do dyspozycji Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego „dla użycia w sądach polowych”[5]. 20 września 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w Korpusie Sądowym, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[6]. Od 1920 pełnił nieprzerwanie służbę w Oddziale VI Prawnym Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych, a następnie w Departamencie IX Sprawiedliwości MSWojsk. w Warszawie[1][6][7][8][9]. Ostatnio na stanowisku referenta w wydziale organizacyjnym[1]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 21. lokatą w korpusie oficerów sądowych[10]. Zmarł 30 czerwca 1925 roku w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie, „po długich cierpieniach, na nieuleczalną gruźlicę”[1][11].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Wspomnienie pozgonne o ś.p. kpt. Markiewiczu. „Polska Zbrojna”. 178, s. 6, 1925-07-01. Warszawa. .
  2. a b Tu podano, że urodził się we wsi Przygodzice. Żołnierze Niepodległości : Markiewicz Feliks Jan. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-02-14].
  3. a b c I Lista strat 1915 ↓, s. 37.
  4. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 84 z 12 sierpnia 1919, s. 1952.
  5. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 88 z 12 września 1919, s. 2096.
  6. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 29 września 1920, s. 926.
  7. Spis oficerów 1921 ↓, s. 415, 760.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 25, 1091.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 25, 987.
  10. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 304.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 81 z 1 sierpnia 1925, s. 449.
  12. M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323.
  13. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-09]..
  14. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1091.
  15. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 25.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]