Feliks Słotwiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Słotwiński
Ilustracja
herb Leliwa
Państwo działania

 Wolne Miasto Kraków

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1788
Borowy

Data i miejsce śmierci

9 marca 1863
Kraków

profesor nauk prawnych
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1811 – filozofia
Uniwersytet Jagielloński

Nauczyciel akademicki
Uniwersytet

Uniwersytet Jagielloński

Okres zatrudn.

1811-1863

Dziekan
Wydział

Wydział Prawny UJ

Okres spraw.

1820–1850

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Feliks Słotwiński (ur. 17 maja 1788 we wsi Borowy, zm. 9 marca 1863 w Krakowie) – polski prawnik, profesor prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, poseł na sejm Wolnego Miasta Krakowa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 maja 1788 we wsi Borowy w rodzinie Kazimierza i jego żony Franciszki z Dunin-Brzezińskich i miał młodszego brata Konstantego[1]. Do szkoły chodził w Jaśle a następnie ukończył gimnazjum w Tarnowie. W 1805 ukończył studia na wydziale filozoficznym akademii lwowskiej i w 1808 na wydziale prawnym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W 1809 powołany został na wykładowcę w szkołach krakowskich, a w 1811 otrzymał stopień doktora filozofii i rozpoczął nauczanie prawa w Szkole Głównej Krakowskiej. W następnym roku został profesorem prawa natury i ekonomii politycznej. Udzielał się w działalności publicznej i w latach 1817 – 1833 był posłem do sejmu Rzeczypospolitej Krakowskiej.

Brał czynny udział w pracach komitetu prawodawczego Rzeczypospolitej Krakowskiej, oraz był adwokatem skarbowym. W 1820 został wybrany dziekanem wydziału prawa na Uniwersytecie i sprawował tę funkcję przez trzy lata, w 1833 wybrany na dwa lata, w 1841 i 1845 na dwuletnie kadencje, oraz w latach 1847-1850[2].

Od 1816 należał do Towarzystwa Naukowego krakowskiego[3].

Żonaty był dwukrotnie: pierwszą żoną była Zofia Reinheim de Klum z którą miał pięć córek: Leonię, Aleksandrę, Teresę Dorotę, Emilię i Anielę; z drugiego małżeństwa z Teofilą Romer z Chyszowa h. Jelita miał dwie córki - Rozalię i Franciszkę oraz dwóch synów - Antoniego i Wiktora[1]. Zmarł 9 marca 1863 w Krakowie i pochowany został na cmentarzu Rakowickim[4].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Wykaz rozpraw i dzieł drukiem ogłoszonych[2]:

  1. De trisectione cujuscunque anguli. Cracoviae 1811,
  2. Rozprawa o historyi prawa Natury i systemach różnych jego pisarzów. Kraków 1811,
  3. Prawo Natury prywatne - Franciszka Zeillera w tłumaczeniu Felixa Słotwińskiego. Kraków 1813,
  4. Źródła spokojności duszy - Michała Voigta w tłumaczeniu Felixa Słotwińskiego. Kraków 1814,
  5. Rozprawa o metodzie matematycznej. Kraków 1815,
  6. Rozprawa o potrzebie, prawnym początku i celu Rządów. Kraków 1815,
  7. Dissertatio inauguralis de necessitate praescriptionum in statu civili. Cracoviae 1815,
  8. Prawo Natury rządowe. Kraków 1815,
  9. O istotnych zasadach nauki skarbowej. Kraków 1818,
  10. Głos F. S. w Radzie Wielkiej Uniwersytetu Krakowskiego. Kraków 1821,
  11. Prawo Narodów naturalne połączone z praktyką państw europejskich. Kraków 1822,
  12. Prawo natury prywatne, połączone z uwagami nad prawem Rzymskiem, Kodexem galicyjskim i francuzkim, Kraków 1825,
  13. Rozprawa o początkach i postępach w nauce prawa Natury, tudzież o istotnych różnicach między dawnym i dzisiejszym stanem tej umiejętności. Kraków 1825,
  14. Rozprawa o temże dziele. Wrocław 1829,
  15. Vindiciae juris naturae. 1830,
  16. Rozprawa między O. Mateuszem Dominikaninem krakowskim i Felixem Słotwińskim Professorem Prawa Natury Uniwersytetu Jagiellońskiego. 1818,
  17. De immunitate ecclesiastica. Craeoviae 1833,
  18. Trzy poszyty pisma „Themis“ z r. 1834— 1836,
  19. Ustawodawstwo Rzeczypospolitej krakowskiej od r. 1815 do r. 1836. Kraków 1836,
  20. O jurysdykcyi cywilnej zewnętrznej. Kraków 1838,
  21. O jurysdykcyi karnej zewnętrznej. Kraków 1838,
  22. Institutiones juris ecclesiastici. Cracoviae 1839 — 1840. Tomów 2,
  23. Rys postępowania cywilnego w Sądach W. M. Krakowa porównany z postępowaniem cywilnem w Sądach galicyjskich. Kraków 1844,
  24. Uwagi nad sektą Rongego i Czerskiego. Kraków 1851,
  25. O stanie prawnym włościan Okręgu krakowskiego. Kraków 1851,
  26. Przekład ustawy sądowej dla Galicyi zachodniej z textu źródłowego niemieckiego na język polski,
  27. Dzieje powszechnego Soboru Trydenckiego, streszczone przez F. S. Kraków 1857,
  28. Wykład naukowy konkordatu między Jego Świątobliwością Piusem IX. i Jego C. K. Apostorską Mością Najjaśniejszym Franciszkiem Józefem Cesarzem Austryi d. 18 sierpnia 1855 r. w Wiedniu zawartego. Kraków 1858,
  29. O początku i przedmiocie konkordatu z powołaniem ustaw zabezpieczających w Polsce całość religii św. katol. apost. rzymsk. i wolność innych wyznań chrześciańskich. Kraków 1858,
  30. O Febronianizmie. Rozprawa czytana na posiedzeniu Towarzystwa Naukowego krakowskiego 1858 r. umieszczona w Roczniku w r. 1859.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Feliks Słotwiński h. Leliwa [online], M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2021-05-03].
  2. a b M.K.. FELIKS LELIWA SŁOTWIŃSKI. (Wspomnienie pośmiertne).. „Czasopismo Poświęcone Prawu i Umiejętnościom Politycznym.”. z.3, s. 189-192, 1863. Kraków: Uniwersytet Jagielloński. Wydział Prawa. [dostęp 2021-05-03]. (pol.). 
  3. TNK - Towarzystwo Naukowe Krakowskie [online], tnk.krakow.pl [dostęp 2021-05-03].
  4. Lista Pamięci - In memoriam - Uniwersytet Jagielloński [online], in-memoriam.uj.edu.pl [dostęp 2021-05-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]