Finn Russell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Finn Russell
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Finn Alastair Russell

Data i miejsce urodzenia

23 września 1992
Bridge of Allan

Wzrost

182 cm[1][2]

Masa ciała

87 kg[1][2]

Rugby union
Pozycja

łącznik ataku

Kariera juniorska
Lata Zespół
–2011 Stirling County Colts
2012–2013 Glasgow Warriors
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
2011–2012 Falkirk R.F.C.
2012–2013 Ayr R.F.C.
2013 Lincoln University
2013– Glasgow Warriors[3] 26 (190)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2012  Szkocja U-20
2014–  Szkocja[4] 46 (137)
  1. Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 30 maja 2015 r.
  2. Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 31 sierpnia 2019 r.
Russell (w granatowym stroju) w meczu z Australią (2017)

Finn Russell (ur. 23 września 1992 r. w Bridge of Allen pod Stirling[1][2][4]) – szkocki rugbysta występujący na pozycji łącznika ataku. Reprezentant kraju i dwukrotny uczestnik pucharu świata.

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Russell pochodzi ze sportowej rodziny; ojciec Keith przez wiele lat zajmował się zarządzaniem instytucjami sportowymi, a w 2015 roku został dyrektorem ds. krajowego rugby przy Scottish Rugby Union[5][6]. Z tą samą co Finn dyscypliną sportu związali się też jego dwaj bracia, Archie i Harry, którzy aktywnie uprawiają rugby[5][6][7].

Na pierwszy trening przyszły reprezentant Szkocji przyszedł prawdopodobnie w trzeciej klasie szkoły podstawowej[6]. Trafił do zespołu Stirling County, w którego barwach w 2011 roku zdobył mistrzostwo Szkocji w kategorii do lat 18[2].

Russell uczęszczał do Wallace High School w Stirling[6][7], jednak w trakcie piątego roku zrezygnował z dalszej edukacji[8] i przez trzy lata przyuczał się do zawodu murarza[6][8]. Wiązało się z codzienną pracą od godziny 9.30 do 16[9].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Z początkiem sezonu 2011/2012 Russell wszedł w wiek seniora, jednak miał niewielkie szanse na grę w barwach Stirling County w amatorskiej Scottish Premiership. Wobec tego przeniósł się do występującego klasę niżej Falkirk[6][9]. Pomimo tego, że drużyna ostatecznie spadła do trzeciej ligi, sam Russell zapracował na powołanie do reprezentacji U-20[8]. Co więcej, pod koniec sezonu otrzymał propozycję kontraktu szkoleniowego od Glasgow Warriors, jednej z dwóch profesjonalnych drużyn w Szkocji[6][9]. Na jego mocy został członkiem akademii klubu z Glasgow[6], jednak kolejny rok spędził w pierwszoligowym Ayr z którym to zespołem wywalczył mistrzostwo ligi[9]. W lutym 2013 roku – pod nieobecność powołanych do reprezentacji zawodników – Russell zadebiutował w barwach Warriors w lidze Pro12[9] w meczu z Zebre Rugby[10].

Latem 2013 roku w ramach stypendium Johna MacPhaila[1][2][6] spędził (wraz z Samem Hidalgo-Clyne’em)[6][8] 15 tygodni na nowozelandzkiej Wyspie Południowej[7][9]. Występował wówczas w drużynie Lincoln University[6][11], trenując w powstałej przy Canterbury Rugby Football Union International High Performance Unit (ang. Międzynarodowa Jednostka Wysokiej Wydajności)[7][11].

Po powrocie do Szkocji Russell szybko zaczął awansować w hierarchii zespołu z Glasgow, by pod koniec sezonu stać się podstawowym łącznikiem ataku drużyny. Wraz z ekipą Warriors dotarł wówczas do finału ligi, gdzie jednak przegrał z Leinster[9]. Kolejny sezon klubowy w wykonaniu klubu Russella okazał się być jeszcze lepszy. Warriors zajęli pierwsze miejsce w tabeli Pro12 po sezonie zasadniczym i awansowali do fazy pucharowej[12]. W półfinale mierzyli się z Ulster Rugby i wygrali 16:14. W końcowych minutach spotkania Russell popisał się asystą przy dającym remis przyłożeniu DTH van der Merwe, kiedy wykonał kilkudziesięciometrowy przerzut na skrzydło. Następnie – mimo trudnej pozycji – wykorzystał podwyższenie, dzięki któremu Szkoci po raz drugi z rzędu dotarli do finału[13]. W nim przyszło im mierzyć się z kolejną irlandzką drużyną, Munster Rugby, jednak tym razem to Warriors okazali się być wyraźnie lepsi. Ekipa z Glasgow wygrała na Ravenhill Stadium w Belfaście 31:13, dzięki czemu zdobyła pierwszy w historii Pro12 tytuł dla drużyny ze Szkocji. Sam Russell w meczu finałowym uzyskał 13 punktów, zdobywając przyłożenie i wykorzystując cztery podwyższenia[6][14].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy do drużyny narodowej Szkot trafił, grając w drugoligowym Falkirk[9] – Russell był kluczową postacią drużyny U-20, która w 2012 roku walczyła w młodzieżowym Pucharze Sześciu Narodów[1]. Wziął także udział w rozgrywanych w Argentynie Mistrzostwach Świata do lat 20[15][16].

W dorosłej reprezentacji zadebiutował 7 czerwca 2014 r. w meczu ze Stanami Zjednoczonymi[1][4][9]. Bardzo szybko wywalczył sobie stałe miejsce w drużynie narodowej, zaliczając regularne występy w jesiennych meczach sparingowych oraz podczas Pucharu Sześciu Narodów 2015[9].

We wrześniu tego samego roku Russell znalazł się w składzie reprezentacji na rozgrywany w Anglii Puchar Świata[17][18].

W maju 2021 roku ogłoszono, że zawodnik znalazł się w składzie British and Irish Lions na serię spotkań w Południowej Afryce[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Finn Russell. Scottish Rugby Union. [dostęp 2015-09-27]. (ang.).
  2. a b c d e Finn Russell. Glasgow Warriors. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
  3. Finn Russel. Player statistics. It’s Rugby. [dostęp 2015-09-27]. (ang.).
  4. a b c Finn Russell Scotland. ESPN Scrum. [dostęp 2015-09-27]. (ang.).
  5. a b Director of Domestic Rugby appointed. Scottish Rugby Union, 2014-11-14. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-27)]. (ang.).
  6. a b c d e f g h i j k l Duncan Smith: Interview: Finn Russell on his rapid career rise. [w:] The Scotsman [on-line]. 2015-08-15. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-11)]. (ang.).
  7. a b c d Russell Receives John Macphail Scholarship. Scottish Rugby Union, 2013-03-25. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-18)]. (ang.).
  8. a b c d Scotland v Argentina: Finn Russell dancing to keep feet on the ground. BBC Sport, 2014-11-07. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-14)]. (ang.).
  9. a b c d e f g h i j David Barnes: Finn Russell aware of Scots World Cup spot battle. [w:] The Scotsman [on-line]. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-26)]. (ang.).
  10. Finn Russell. Celtic League - season 2012-2013 - Games played. It’s Rugby. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-27)]. (ang.).
  11. a b Richard Knowler: NZ-groomed Scot hopes to make mark. stuff.co.nz, 2014-11-13. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-26)]. (ang.).
  12. David Ferguson: Daily Record Rugby Show: Finn Russell wary of strengthened Ulster in the semi-final. [w:] Daily Record [on-line]. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-11)]. (ang.).
  13. Russell's late conversion sends Glasgow into final. Pro12, 2015-05-22. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-27)]. (ang.).
  14. Russell guides Glasgow Warriors to historic title. Pro12, 2015-05-30. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-12)]. (ang.).
  15. Under-20 Team Named For Junior World Championship Opener. Scottish Rugby Union, 2012-06-01. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-26)]. (ang.).
  16. Scotland reveal squad and goal for JWC 2012. International Rugby Board, 2012-05-07. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-27)]. (ang.).
  17. Vern Cotter names 31-man Scotland squad for Rugby World Cup 2015. thescotlandteam.com. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-01)]. (ang.).
  18. Uncapped Strauss set for World Cup bow. Puchar Świata w Rugby 2015. [dostęp 2015-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-01)]. (ang.).
  19. British and Irish Lions 2021: Sam Simmonds in 37-man squad but Billy Vunipola misses out [online], BBC Sport, 6 maja 2021 [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-06] (ang.).