Conor Murray

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Conor Murray
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Gerard Conor Murray[1]

Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1989
Limerick

Wzrost

188 cm[2][3][4]

Masa ciała

94 kg[2][3][4]

Rugby union
Pozycja

łącznik młyna

Kariera juniorska
Lata Zespół
Garryowen
St Munchin’s College
2008–2011 Munster
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
2007–2008 Young Munster
2008– Garryowen
2010– Munster 51 (51)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2009  Irlandia U-20[5] 8 (24)
2011–  Irlandia[1] 74 (85)
2013–2017 British and Irish Lions[1] 5 (5)
  1. ↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 7 maja 2016 r.
  2. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 7 września 2019 r.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Conor Murray (irl. wym. [ˈkɑ.nɚ ˈmʊ.ɹˠi], ur. 20 kwietnia 1989 w Limerick)[1][4] – irlandzki rugbysta występujący na pozycji łącznika młyna; reprezentant kraju i trzykrotny uczestnik pucharu świata, zawodnik British and Irish Lions.

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Murray pochodzi z miejscowości Patrickswell w hrabstwie Limerick[3]. Na pierwsze treningi rugby trafił w wieku lat ośmiu[6] lub dziewięciu[7] do klubu Garryowen[6][7], jednak – według jego własnych słów – sport ten początkowo go nie interesował[6][8][9]. Jednocześnie uprawiał też inne dyscypliny: zapasy[8], piłkę nożną oraz sporty gaelickie (te ostatnie w klubie Patrickswell GAA)[6][10][11]. W futbolu gaelickim był dobrze zapowiadającym się zawodnikiem środka pola[11] – w 2002 roku występował w reprezentacji hrabstwa[10][11]. Więcej czasu spędzał jednak grając w bardzo popularny w okolicy hurling[6][9]. Choć sam wielokrotnie podkreślał, że był raczej słabym zawodnikiem[6][12] (występował jako corner-forward, narożny napastnik), „karierę” hurlera zakończył dopiero w 2007 roku po mistrzostwach kraju do lat 21[6][11][13].

Po ukończeniu Patrickswell National School[11] trafił do St Munchin’s College w Limerick[11]; tam też ponownie zainteresował się rugby[6][9]. W 2005 roku zadebiutował w międzyszkolnych rozgrywkach Junior Cup, a rok później był już członkiem drużyny podczas Senior Cup[14] (nie wziął jednak czynnego udziały w żadnym meczu)[11]. Wreszcie w 2007 roku wywalczył sobie miejsce w pierwszej reprezentacji szkoły[14]. Z uwagi na swoją uniwersalność, Murray długo przesuwany był z pozycji na pozycję[6][8]. Dlatego też, kiedy w trakcie czwartego roku college’u – na własną prośbę – zaczął być regularnie wystawiany jako łącznik młyna[8][9], przez kolejny sezon dodatkowo uczył się swojej nowej roli w klubie Young Munster[6]. Pomógł wówczas drużynie w awansie do najwyższej klasy w ogólnoirlandzkich rozgrywkach[11]. Równolegle był też członkiem akademii Munster Rugby, którą po trzech latach ukończył w 2011 roku[3].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Mecz Harlequins – Munster w Pucharze Heinekena (2013)

Na niwie amatorskiej Murray w 2008 roku przeszedł z Young Munster do walczącego o utrzymanie w irlandzkiej lidze Garryowen R.C.[13][15]. Ze swoim macierzystym klubem w 2010 roku dotarł do finału ogólnoirlandzkiego pucharu[16].

Jeśli zaś chodzi o prowincjonalny zespół Munster Rugby, po raz pierwszy został włączony do seniorskiego składu latem 2009 roku podczas przedsezonowego sparingu z Sale Sharks[3][14]. W oficjalnym meczu zadebiutował natomiast w kwietniu 2010 roku przeciw Connachtowi[13][14], kiedy podstawowi zawodnicy drużyny uczestniczyli w Pucharze Sześciu Narodów[11]. W listopadzie tego samego roku pojawił się w końcowych minutach towarzyskiego meczu Munster – Australia, który zakończył się sensacyjnym zwycięstwem Irlandczyków[17]. Wiosną 2011 roku po raz pierwszy wystąpił w podstawowym składzie, kiedy Munster podejmował Dragons[11][13][14]. Choć jeszcze w tym samym sezonie reprezentował klub Garryowen w All-Ireland League oraz pucharze prowincji[14], Murray błyskawicznie wykorzystał nadarzającą się okazję w ekipie Munster Rugby. Otrzymawszy szansę pod nieobecność powołanych do reprezentacji Petera Stringera i Tomása O’Leary’ego[8][14], nie oddał miejsca w składzie także po ich powrocie do drużyny[3][13]. Jego rozwój w ciągu 12 poprzających miesięcy komentatorzy określili jako najbardziej zaskakujący w trwającej 16 lat historii zawodowego rugby w Irlandii[13]

Jeszcze w tym samym sezonie wraz z Munsterem dotarł do półfinału European Challenge Cup, gdzie jednak Irlandczycy przegrali z angielskim zespołem Harlequins[18]. Niedługo później, po zwycięstwie nad Leinster Rugby Murray wraz z kolegami sięgnął po tytuł w Celtic League[19]. Kolejne lata w wykonaniu drużyny z południowo-zachodniej Irlandii to seria niezłych wyników: półfinał w rodzimej lidze w 2012 roku[20] oraz ćwierć-[21] i półfinał Pucharu Heinekena[22] (odpowiednio w 2012 i 2013 roku). Rozegrawszy w ciągu trzech sezonów 42 mecze dla prowincji (w tym 25 w lidze)[4][23], Murray został nagrodzony nowym kontraktem. Obowiązująca do czerwca 2016 roku umowa[3] zastąpiła kontrakt młodzieżowy, jakim dotąd związany był zawodnik[24].

W 2014 roku Munster raz jeszcze dotarł do fazy półfinałowej Pucharu Heinekena, gdzie po wyrównanym pojedynku górą był jednak zespół RC Toulonnais[25]. W rodzimych rozgrywkach Pro12 Irlandczycy awansowali do półfinału, w którym 15:16 ulegli Glasgow Warriors[26]. Choć rok później drużyna Murraya, awansując do finału, osiągnęła rezultat o stopień lepszy, to jednak ponownie musiała uznać wyższość zawodników z Glasgow, którzy tym samym po raz pierwszy w historii ligi sięgnęli po jej mistrzostwo[27]. W trakcie kolejnego sezonu, w styczniu 2016 roku łącznik młyna przedłużył swój kontrakt z Munsterem do 2019 roku[28][29], ucinając tym samym spekulacje na temat transferu do jednego z klubów angielskich czy francuskich[30].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Murray (pierwszy z lewej) w meczu Irlandia – Kanada podczas Pucharu Świata (2015)

Na początku 2009 roku Murray otrzymał powołanie do reprezentacji do lat 20 na młodzieżowy Puchar Sześciu Narodów[31]. W tym samym roku uczestniczył jeszcze w Mistrzostwach Świata Juniorów[32]. W rozgrywanym w Japonii turnieju młodzi Irlandczycy zajęli ósme miejsce[33]. Łącznie w tej kategorii wiekowej Murray rozegrał osiem spotkań[5].

Pierwsze powołanie do drużyny seniorów otrzymał latem 2011 roku, kiedy selekcjoner Declan Kidney ogłosił szeroki skład mający przygotowywać się do zbliżającego się Pucharu Świata[34]. Debiut na arenie międzynarodowej Murray zaliczył 13 sierpnia przeciw Francji[1][13], mając na koncie zaledwie dziesięć meczów w Pro12[35]. Dziewięć dni później – zaliczywszy jedynie dwa występy w kadrze – znalazł się w ostatecznym składzie na mistrzostwa kosztem doświadczonego Tomása O’Leary’ego[36][37]. Murray, najmłodszy zawodnik w drużynie, w meczu otwarcia przeciw Stanom Zjednoczonym po raz pierwszy w karierze wystąpił w pierwszym składzie reprezentacji[38]. Choć w kolejnym spotkaniu, z Australią jego miejsce zajął rutynowany Eoin Reddan[39], to jednak młody zawodnik Munsteru wystąpił na pozycji nr 9 w przegranym ćwierćfinałowym meczu z Walią[1].

Murray szybko wywalczył sobie silną pozycję w drużynie narodowej – w trakcie nadchodzącego Pucharu Sześciu Narodów w trzech pierwszych spotkaniach wystąpił w wyjściowym składzie[1], jednak pozostałe dwa mecze opuścił z uwagi na kontuzję kolana[40]. W kolejnych latach wychowanek klubu Garryowen został jednym z filarów reprezentacji[41], a w maju 2013 roku podpisał pierwszy zawodowy kontrakt z irlandzką federacją[24].

Po zakończeniu sezonu 2012/2013 wziął udział w serii meczów British and Irish Lions w Australii[35]. Rywalizując o miejsce w składzie z Mikiem Philipsem i Benem Youngsem, Conor wziął udział w siedmiu spotkaniach „Lwów” – zagrał w pięciu meczach sparingowych i dwóch testmeczach z reprezentacją Australii[42]. Brytyjsko-irlandzka kombinowana drużyna wygrała dwa spośród trzech meczów z „Wallabies”, dzięki czemu po raz pierwszy od 1997 roku odniosła końcowe zwycięstwo w serii[43].

Podczas Pucharu Sześciu Narodów 2014 Murray rozpoczął wszystkie pięć spotkań w podstawowym składzie[3][41], a dzięki kompletowi zwycięstw Irlandczycy sięgnęli po Wielki Szlem[44]. Rok później, kiedy z zaledwie jedną porażką ekipa z Zielonej Wyspy zdołała obronić tytuł mistrzowski[45], Munsterczyk był jednym z podstawowych zawodników reprezentacji[3].

Na początku września 2015 roku Murray otrzymał powołanie na nadchodzący Puchar Świata[46]. W trakcie imprezy wystąpił we wszystkich meczach swojej drużyny[41] (w końcówce meczu z Rumunią z konieczności zagrał jako skrzydłowy, zmieniając kontuzjowanego Roba Kearneya)[47]. Irlandczycy bez większych problemów uzyskali awans do fazy pucharowej, jednak z imprezą pożegnali się – po raz szósty w historii – już w ćwierćfinale. Nieoficjalni mistrzowie Europy po słabym meczu ulegli dobrze dysponowanym reprezentantom Argentyny[48].

W styczniu 2016 Conor przedłużył kontrakt z krajową federacją do końca sezonu 2018/2019[28][29]. Choć drużynowo w 2016 roku w Pucharze Sześciu Narodów Irlandczycy nie powtórzyli wyniku z dwóch poprzednich lat, Murray osobiście zaliczył serię solidnych występów[49] – w pięciu meczach zdobył trzy przyłożenia[41], co przyniosło mu nominację do nagrody dla najlepszego zawodnika turnieju[50].

W maju 2021 roku ogłoszono, że zawodnik znalazł się w składzie British and Irish Lions na serię spotkań w Południowej Afryce[51].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Dane na dzień 7 września 2019 r.

Występy na arenie międzynarodowej[41]
Przyłożenia na arenie międzynarodowej[41]
Lp. Data Miejsce Przeciwnik Rozgrywki
1. 16 czerwca 2012 Lancaster Park, Christchurch  Nowa Zelandia mecz towarzyski
2. 24 listopada 2013 Aviva Stadium, Dublin  Nowa Zelandia mecz towarzyski
3. 7 lutego 2015 Stadio Olimpico, Rzym  Włochy Puchar Sześciu Narodów 2015
4. 11 października 2015 Millennium Stadium, Cardiff  Francja Puchar Świata w Rugby 2015
5. 7 lutego 2016 Aviva Stadium, Dublin  Walia Puchar Sześciu Narodów 2016
6. 27 lutego 2016 Twickenham, Londyn  Anglia Puchar Sześciu Narodów 2016
7. 19 marca 2016 Aviva Stadium, Dublin  Szkocja Puchar Sześciu Narodów 2016
8. 11 czerwca 2019 Newlands Stadium, Kapsztad  Południowa Afryka mecz towarzyski
9. 5 listopada 2016 Soldier Field, Chicago  Nowa Zelandia mecz towarzyski
10. 25 lutego 2017 Aviva Stadium, Dublin  Francja Puchar Sześciu Narodów 2017
11. 1 lipca 2017 Wellington Regional Stadium, Wellington  Nowa Zelandia tournée British and Irish Lions 2017
12. 10 lutego 2018 Aviva Stadium, Dublin  Włochy Puchar Sześciu Narodów 2018
13. 10 marca 2018 Aviva Stadium, Dublin  Szkocja Puchar Sześciu Narodów 2018
14. 9 lutego 2019 Murrayfield Stadium, Edynburg  Szkocja Puchar Sześciu Narodów 2019
15. 24 lutego 2019 Stadio Olimpico, Rzym  Włochy Puchar Sześciu Narodów 2019

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ojciec Murraya, Gerry był zapalonym kolarzem; ponadto w trakcie wyścigu Tour de France pracował jako operator kamery[11][54]. Z kolei matka, Barbara była reprezentantką Irlandii w squashu. Conor jest jednym z trójki rodzeństwa, ma dwie siostry: starszą Sarah i młodszą Ainsling[54].

Dziadek zawodnika ze strony matki, Con Roche także uprawiał rugby, występował w drugiej lub trzeciej linii młyna[55]. Z klubem Garryowen wywalczył mistrzostwo prowincji[54], a w 1947 roku grał w meczu Munster – Australia[11][54]. Choć w trakcie swojej kariery uczestniczył w konsultacjach reprezentacji Irlandii, nigdy nie zadebiutował na arenie międzynarodowej[11][13][54][55].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Conor Murray | Ireland. ESPN Scrum. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-11)]. (ang.).
  2. ↑ a b Conor Murray. Irish Rugby Football Union. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-01)]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g h i Munster Rugby | 1st Team Squad | Conor Murray. Munster Rugby. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)]. (ang.).
  4. ↑ a b c d Conor Murray. Pro12. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-17)]. (ang.).
  5. ↑ a b Squads : Ireland Under 20 | Conor Murray. Irish Rugby Football Union. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ang.).
  6. ↑ a b c d e f g h i j Simon Lewis: A time well spent for Murray. [w:] Irish Examiner [on-line]. 2011-05-14. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-28)]. (ang.).
  7. ↑ a b Gerry Thornley: Conor Murray: Offering more than fringe benefits. [w:] The Irish Times [on-line]. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-26)]. (ang.).
  8. ↑ a b c d e Brendan O’Brien: Rugby dreams on Derrynane beach come true for Ireland's Conor Murray. [w:] Irish Examiner [on-line]. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-25)]. (ang.).
  9. ↑ a b c d Hugh Farrelly: Murray taking the World Cup in his stride. [w:] Irish Independent [on-line]. 2011-09-06. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-29)]. (ang.).
  10. ↑ a b Patrickswell gets behind Conor Murray. 2011-10-07. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-09)]. (ang.).
  11. ↑ a b c d e f g h i j k l m David Kelly: Conor Murray: the evolution of an overnight sensation. [w:] Irish Independent [on-line]. 2014-02-01. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-28)]. (ang.).
  12. ↑ Rugby takes a back seat as Munster are divided by hurling. The 42, 2013-04-18. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-29)]. (ang.).
  13. ↑ a b c d e f g h David Kelly: Murray eager to capitalise on shock call. [w:] Irish Independent [on-line]. 2011-08-23. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-28)]. (ang.).
  14. ↑ a b c d e f g Colm Kinsella: From Patrickswell to New Zealand. [w:] Limerick Leader [on-line]. 2011-08-25. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-28)]. (ang.).
  15. ↑ AIB League Player Transfers. Irish Rugby Football Union, 2008-09-09. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-05)]. (ang.).
  16. ↑ 14-Man Cork Con Battle To AIB Cup Title. Irish Rugby Football Union, 2010-01-30. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-13)]. (ang.).
  17. ↑ Class of 2010 Excel. Munster Rugby, 2010-11-16. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-06)]. (ang.).
  18. ↑ Munster Out Of Amlin. Munster Rugby, 2011-04-30. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-08)]. (ang.).
  19. ↑ Munster 19-9 Leinster. Raidió Teilifís Éireann, 2011-05-28. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-18)]. (ang.).
  20. ↑ Billy Stickland: No Consolation Of Any Sort In This Result. Munster Rugby, 2012-05-11. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-19)]. (ang.).
  21. ↑ Munster Go Crashing Out. Munster Rugby, 2012-04-08. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-12)]. (ang.).
  22. ↑ Billy Stickland: Munster Lose A Game Of Two Halves. Munster Rugby, 2013-04-28. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-12)]. (ang.).
  23. ↑ Player statistics - Murray Conor - club stats. It’s Rugby. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)]. (ang.).
  24. ↑ a b Liam Heagney: Conor Murray happy to reject lucrative overseas deals for 'brilliant' home set-up and Ireland's 'boring' tag. [w:] Daily Mail [on-line]. 2016-01-30. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-19)]. (ang.).
  25. ↑ Toulon End Munster's European Campaign. Munster Rugby, 2014-04-27. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-01)]. (ang.).
  26. ↑ Clive Lindsay: Pro12 semi-final: Glasgow Warriors 16-15 Munster. BBC Sport, 2014-05-16. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-31)]. (ang.).
  27. ↑ Russell guides Glasgow Warriors to historic title. Pro12, 2015-05-30. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-12)]. (ang.).
  28. ↑ a b They’re staying! Keith Earls and Conor Murray have both signed new IRFU contracts. The 42, 2016-01-27. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-19)]. (ang.).
  29. ↑ a b Murray Signs New IRFU Contract. Irish Rugby Football Union, 2016-01-27. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-19)]. (ang.).
  30. ↑ Huge boost for Munster as Conor Murray states intention to stay in Ireland. The 42, 2015-12-16. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-19)]. (ang.).
  31. ↑ Clarke Announces Ireland Under-20 Team. Irish Rugby Football Union, 2009-02-04. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-05)]. (ang.).
  32. ↑ Ireland Under-20 Squad Announced For Junior World Championship. Irish Rugby Football Union, 2009-05-14. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-09)]. (ang.).
  33. ↑ 2009 IRB Junior World Championship - 7th Place Play-Off. Międzynarodowa Rada Rugby, 2009-06-21. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-04-26)]. (ang.).
  34. ↑ Ireland Training Squad Is Announced. Irish Rugby Football Union, 2011-06-17. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-13)]. (ang.).
  35. ↑ a b Lions 2013: Jonny Wilkinson out but Sam Warburton is captain. BBC Sport, 2013-04-30. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-12)]. (ang.).
  36. ↑ Ireland Rugby World Cup Squad Announcement. Irish Rugby Football Union, 2011-08-22. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  37. ↑ Conor Murray in Ireland's World Cup squad at expense of Tomás O’Leary. [w:] The Guardian [on-line]. Press Association, 2011-08-22. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-09)]. (ang.).
  38. ↑ Ireland select Murray for opener. ESPN Scrum, 2011-09-11. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-06)]. (ang.).
  39. ↑ Eddie Butler: Rugby World Cup 2011: Ireland upset the odds in famous Australia win. [w:] The Guardian [on-line]. 2011-09-17. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-30)]. (ang.).
  40. ↑ Ireland pair O’Connell and Murray to miss rest of Six Nations. BBC Sport, 2012-03-05. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-06)]. (ang.).
  41. ↑ a b c d e f Conor Murray | Match by match list. ESPN Scrum: Statsguru. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-08)]. (ang.).
  42. ↑ Player Archive | Conor Murray. British and Irish Lions. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
  43. ↑ Bryn Palmer: British and Irish Lions thrash Australia to seal series win. BBC Sport, 2013-07-06. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-20)]. (ang.).
  44. ↑ Ben Dirs: Six Nations 2014: Ireland beat France to win title. BBC Sport, 2014-03-15. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-08)]. (ang.).
  45. ↑ Thrilling Title Finish Sees Ireland Crowned Champions Again. Irish Rugby Football Union, 2015-03-21. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-26)]. (ang.).
  46. ↑ Ireland Squad Named For Rugby World Cup. Irish Rugby Football Union, 2015-09-01. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-28)]. (ang.).
  47. ↑ World Cup 2015: Ireland 44-10 Romania. Rugby World, 2015-05-27. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-08)]. (ang.).
  48. ↑ Gerry Thornley: Ireland sent crashing out of Rugby World Cup by Argentina. [w:] The Irish Times [on-line]. 2015-10-18. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-08)]. (ang.).
  49. ↑ Charlie Talbot-Smith: Preview: Ireland v Scotland : RBS 6 Nations. Puchar Sześciu Narodów, 2016-03-19. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
  50. ↑ a b Matt Maltby: England stars Billy Vunipola and Jonathan Joseph among the names on shortlist for Six Nations Player of the Tournament. [w:] Daily Mail [on-line]. Puchar Sześciu Narodów, 2016-03-21. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-19)]. (ang.).
  51. ↑ British and Irish Lions 2021: Sam Simmonds in 37-man squad but Billy Vunipola misses out [online], BBC Sport, 6 maja 2021 [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-06] (ang.).
  52. ↑ Sara Jane English: Paul O’Connell Players’ Player of the Year 2015. Irish Rugby Union Players Association, 2015-05-14. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-04)]. (ang.).
  53. ↑ Pick your 2015 RBS 6 Nations Player of the Championship. Puchar Sześciu Narodów, 2016-03-23. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-24)]. (ang.).
  54. ↑ a b c d e Alan Owens: Pride in the jersey: Conor Murray follows in family’s footsteps with Irish selection. [w:] Limerick Leader [on-line]. 2011-08-27. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-28)]. (ang.).
  55. ↑ a b Alan Owens: Garryowen and Munster man Con Roche dies. [w:] Limerick Leader [on-line]. 2012-01-13. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-31)]. (ang.).
Składy reprezentacji Irlandii
Skład reprezentacji Irlandii na Pucharze Świata 2011
Młyn
Atak
Trener

Skład reprezentacji Irlandii na Pucharze Świata 2015
Młyn
Atak
Trener

Skład reprezentacji Irlandii na Pucharze Świata 2019
Młyn
Atak
Trener

Skład reprezentacji Irlandii na Pucharze Świata 2023
Młyn
Atak
Trener

Składy British and Irish Lions
Skład British and Irish Lions – Australia 2013
Młyn
Atak
Trener

Skład British and Irish Lions – Nowa Zelandia 2017
Młyn
Atak
Trener

Skład British and Irish Lions – Południowa Afryka 2021
Młyn
Atak
Trener

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Conor_Murray&oldid=71652631”