Fiodor Ładygin

Fiodor Ładygin
Федор Иванович Ладыгин
	generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1937 ; obwód biełgorodzki
Data śmierci	11 grudnia 2021
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Radziecka; Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej
Jednostki	Główny Zarząd Wywiadowczy
Stanowiska	szef GRU; (1992–1997)
	Odznaczenia

Fiodor Iwanowicz Ładygin (ros. Федор Иванович Ладыгин; ur. 10 marca 1937 w obwodzie biełgorodzkim) – rosyjski generał pułkownik, szef Głównego Zarządu Wywiadowczego (rosyjskiego wywiadu wojskowego).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Źródło:^[1]
W 1954 ukończył Charkowską Szkołę Sił Powietrznych, a w 1959 Wojskową Inżynieryjną Akademię Sił Powietrznych. W latach 1964–1973 pełnił służbę w Naukowo-Badawczym Instytucie Wojsk Rakietowych Przeznaczenia Strategicznego, Centralnym Instytucie Badawczo-Rozwojowym (CNII) Ministerstwa Obrony ZSRR. W 1973 rozpoczął służbę w Głównym Zarządzie Wywiadowczym.

Pracował jako analityk wywiadu wojskowego, następnie zastępca szefa Głównego Zarządu Wywiadowczego; od 1990 był szefem Zarządu Prawno-Traktatowego Sztabu Generalnego.

W sierpniu 1992 został powołany na szefa Głównego Zarządu Wywiadowczego.

W maju 1997 roku przeszedł na emeryturę.

Był nagrodzony 4 orderami i 11 medalami.

Pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Aleksandr Kołpakidi, Dmitrij Prochorow: Империя ГРУ. Очерки истории российской военной разведки. Moskwa: Ołma-Press, 2000, s. 126. ISBN 5-224-00600-7.
↑ Московский некрополь. Московские могилы. ЛАДЫГИН Фёдор Иванович (1937 – 2021)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Norman Polmar, Thomas B. Allen: Księga szpiegów. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo MAGNUM sp. z o.o., 2000. ISBN 83-85852-27-1.
Fiodor Ładygin – sylwetka na stronie www.viperson.ru (ros.)

[GRU-1] Aleksandr Kołpakidi, Dmitrij Prochorow: Империя ГРУ. Очерки истории российской военной разведки. Moskwa: Ołma-Press, 2000, s. 126. ISBN 5-224-00600-7.

[2] Московский некрополь. Московские могилы. ЛАДЫГИН Фёдор Иванович (1937 – 2021)

[1]

[2]