Fort-Mardyck

Fort-Mardyck
	miejscowość i gmina
Herb	Flaga
Państwo	Francja
Region	Hauts-de-France
Departament	Nord
Okręg	Dunkierka
Kod INSEE	59248
Powierzchnia	1,41 km²
Wysokość	2 – 9 m n.p.m.
Populacja (2006); • liczba ludności	; 3586
• gęstość	2 543 os./km²
Kod pocztowy	59430
	Położenie na mapie Nord Fort-Mardyck
	Położenie na mapie Francji Fort-Mardyck
	Położenie na mapie regionu Hauts-de-France Fort-Mardyck
	51°02′N 2°18′E/51,033333 2,300000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Fort-Mardyck (flam. Fort-Mardijk) to miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Nord. Rozciąga się na obszarze ponad 140 ha między zachodnim a wschodnim portem Dunkierki.

Według danych na rok 2006 gminę zamieszkiwały 3586 osoby,^[1] a gęstość zaludnienia wynosiła 2543 osób/km². Wśród 1549 gmin regionu Nord-Pas-de-Calais Fort-Mardyck plasuje się na 926. miejscu względem powierzchni.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Fort w Mardyck (czasem też: Mardic) został zbudowany w 1622 przez architekta Jeana Gamela dla Hiszpanów, którzy ówcześnie znajdowali się w posiadaniu Flandrii. Duża forteca (700 x 900 m) zbudowana na brzegu Morza Północnego miała za zadanie ochronę portu zachodniego Dunkierki. Każda próba zdobycia Dunkierki wymagała uprzedniego zdobycia fortu, który był kilkakrotnie zdobywany i tracony przez Francuzów między 1644 a 1658 aż do bitwy na wydmach, wygranej 14 czerwca 1658 przez marszałka Turenne przeciwko wojskom hiszpańskim dowodzonym przez Wielkiego Kondeusza i Don Juana de Austrię. Następnie fort wraz z Dunkierką został przekazany sprzymierzonym z Francją Anglikom.

Po śmierci Cromwella, po ponad czteroletnim panowaniu angielskim, szukający pieniędzy Karol II Stuart sprzedał Francji za pięć milionów liwrów Dunkierkę i Fort-Mardyck w 1662.^[2] Następnie Ludwik XIV nakazał zniszczenie fortu. Jean-Baptiste Colbert zdecydował o ustanowieniu kolonii rybackiej na wolnym terenie. Wioska rozwinęła się dzięki wyprawom na łowiska w pobliżu Islandii.

Dekret cesarski z 12 lutego 1867 ustanowił Fort-Mardyck niezależną jednostką administracyjną i potwierdził przywileje rybackie. W 1930 mieszkańcy poprosili o zniesienie przywileju, który uniemożliwiał budowę nowych sklepów i budynków. Specjalny status Fort-Mardyck został zniesiony jednak przez Zgromadzenie Narodowe dopiero 31 lipca 1962.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Dane demograficzne na podstawie danych INSEE.^[3]

Liczba ludności Fort-Mardyck w latach 1962-2006
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006
3252	4007	4802	4229	4074	3770	3586

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b INSEE: Recensement de la population 2006. [dostęp 2009-11-22]. (fr.).
↑ Pierre Gaxotte: Ludwik XIV. Warszawa: PIW, 1984, s. 79. ISBN 83-06-01050-7.
↑ INSEE: Commune: Fort-Mardyck (59248). [dostęp 2009-11-24]. (fr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Fort-Mardyck. Flags of the world, 2004-04-01. [dostęp 2009-11-22]. (ang.).
Francuski urząd statystyczny. (fr.).

[Insee-1] INSEE: Recensement de la population 2006. [dostęp 2009-11-22]. (fr.).

[2] Pierre Gaxotte: Ludwik XIV. Warszawa: PIW, 1984, s. 79. ISBN 83-06-01050-7.

[3] INSEE: Commune: Fort-Mardyck (59248). [dostęp 2009-11-24]. (fr.).

[1]

[2]

[3]