François Zimeray

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
François Zimeray
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1961
Paryż

Poseł do PE V kadencji
Okres

od 20 lipca 1999
do 19 lipca 2004

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

François Zimeray (ur. 4 lipca 1961 w Paryżu) – francuski polityk, prawnik, dyplomata, działacz na rzecz praw człowieka, eurodeputowany w latach 1999–2004. Kawaler Legii Honorowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia prawnik, podjął praktykę adwokacką w ramach paryskiej adwokatury. W 1989 został merem Le Petit-Quevilly (najmłodszym burmistrzem miejscowości powyżej 20 tys. mieszkańców), funkcję tę pełnił do 2001, zaś przed kolejne siedem lat był pierwszym zastępcą mera. Od 1994 do 1999 zasiadał jednocześnie w radzie departamentu Seine-Maritime. Zajmował również kierownicze stanowiska we wspólnotach samorządowych i organizacjach komunalnych.

W wyborach w 1999 z ramienia Partii Socjalistycznej uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego V kadencji. Był członkiem grupy socjalistycznej, pracował m.in. w Komisji Prawnej i Rynku Wewnętrznego. W PE zasiadał do 2004[1].

Od końca lat 70., kiedy to założył stowarzyszenie dla uchodźców z Kambodży, zaangażowany w działania na rzecz praw człowieka. Jako europoseł brał udział w różnych inicjatywach pokojowych w konflikcie między Izraelem a Palestyną. Opowiadał się za powołaniem komisji parlamentarnej do zbadania wykorzystania europejskiej pomocy finansowej przez władze palestyńskie, w konsekwencji nie uzyskał rekomendacji socjalistów na następną kadencję. W 2003 znalazł się wśród założycieli pozarządowej organizacji Medbridge, zajmującej się upowszechnianiem dialogu między Europą i Bliskim Wschodem[2]. Podejmował działania także na rzecz Darfuru, jako adwokat reprezentował ofiary reżimu Czerwonych Khmerów.

W 2008 prezydent Nicolas Sarkozy mianował go ambasadorem Francji ds. praw człowieka[3]. W 2013 powołany na ambasadora Francji w Danii[4], urząd ten sprawował do 2018.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-02-19].
  2. Qui sommes-nous?. medbridge.org. [dostęp 2011-02-19]. (fr.).
  3. François Zimeray, French ambassador for Human Rights. france24.com, 7 stycznia 2010. [dostęp 2011-02-19]. (ang.).
  4. List of Ambassadors presenting their Credentials 8 November 2013. greetings.um.dk, 12 listopada 2013. [dostęp 2022-12-04]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]