Francesco Malcom

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 20:07, 22 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Francesco Malcom
Ilustracja
Prawdziwe imię i nazwisko

Francesco Trulli[1][2]

Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1971
Bari, Włochy

Używane pseudonimy

Francesco Malom, Patrick, Francesco Malkom, Francesco M., Franseco, Francesco Malcon, F. Malcom, F.co Malcom, F'co Malcolm, Francesco Trulli, Francesco Malcolm, Francesco

Lata aktywności

od 1992

Kolor włosów

brązowy

Kolor oczu

brązowy

Strona internetowa

Francesco Malcom (ur. 27 listopada 1971[3] w Bari) – włoski aktor, reżyser, scenarzysta i producent filmów pornograficznych. Jego pseudonim 'Malcolm' był inspirowany jednym z przywódców ruchu afroamerykańskiego w Stanach Zjednoczonych Malcolmem X[4][5][1].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Bari[6][7], gdzie uczęszczał do Liceo Scientifico Statale 'Arcangelo Scacchi'. Po raz pierwszy uprawiał seks w wieku 17 lat[2]. Po przeprowadzce wraz z rodziną do Rzymu, gdzie ukończył kurs scenarzysty w RAI-Script w Dino Audino Editore i studiował na wydziale komunikacji, marketinu i reklamy w Istituto Europeo di Design (IED). Następnie przeniósł się do Florencji, gdzie studiował renowację zabytków i dzieł sztuki w Opificio delle Pietre Dure[2].

Kariera

W styczniu 1992 roku zjawił się na przesłuchaniu u reżysera i producenta Riccardo Schicchi'ego, który zrealizował filmy z udziałem takich europejskich gwiazd jak Ilona Staller, Moana Pozzi, Christoph Clark, Gabriel Pontello czy Rocco Siffredi. Jednak ze względu na jego zbyt młodzieńczy wygląd, nie został przyjęty. W wieku 21 lat zadebiutował jako bohater w filmie Franco Ludovisi'ego Spotkanie w Wenecji (Incontro a Venezia, 1992) z debiutującą Simoną Valli.

Mario Salieri zdecydował powierzyć mu rolę tytułową w filmie Perwersyjne dojrzewanie (Adolescenza perversa, 1994), wielokrotnie nagradzanym na festiwalu filmów erotycznych w Barcelonie[8]. Od tamtej pory współpracował z wieloma reżyserami włoskimi i zagranicznymi, takimi jak: Alex Perry, Luca Damiano, Nic Cramer, Antonio Adamo, Jannik Perrin, John B. Root, Silvio Bandinelli, Max Bellocchio, Nils Molitor, Rocco Siffredi[9], Roy Alexander czy Marc Dorcel.

W latach 90. jego urok dobrego faceta z czystą twarzą czynił różnicę między nim a innymi aktorami filmów XXX. U Joe'go D'Amato zagrał Kaligulę w wysokobudżetowej kostiumowej produkcji Caligola: Follia del potere (1997), a także w innych porno parodiach, m.in. Betty Blue - dwuczęściowym Betty Bleu (1995) Alexa Perry'ego pojawił się jako Stefano, Napoleone Imperatore Perverso (1998) Luca Damiano, Penocchio (2002) Mario Salieriego jako Pinokio z Christiną Bellą i Horstem Baronem, Nikita - Sexy Killer (1999) Mario Bianchi'ego z Sarah Louise Young, Private Gold 64: Cleopatra 2: the Legend of Eros (2003) Antonio Adamo z Davidem Perry czy Private Gold 72: Robinson Crusoe on Sin Island (2005) Maxa Bellocchio jako Lord Chavellir. W 2002 zadebiutował jako reżyser filmu Pene, Amore e Fantasia z Fausto Moreno.

Wycofał się z w 2005 roku, choć nie opuścił przemysłu środowiska porno i nadal był obecny na targach i imprezach, gdzie wcześniej zdobywał nagrody, m.in. w Barcelonie (1994), Riccione (1995), Meeting 999 (1996), Mediolanie (1997) i Impulse Video (1997)[8]. Wziął udział w filmie krótkometrażowym Gaspara Noégo Dobrzy chłopcy używają prezerwatyw (Good Boys Use Condoms, 1998)[10][11] Cédrica Klapischa Le ramoneur de lilas (1998) jako telewidz[12]. W biograficznym filmie telewizyjnym Moana (2009)[13] wystąpił jako Maradona. Był gospodarzem programu Malcolm XXX (2010)[14]. W 2012 wziął udział w kampanii reklamowej dla praw obywatelskich i wolności seksualnej[15].

Nagrody i nominacje

Rok Nagroda Kategoria Film Rola Studio Rezultat
1998 AVN Award Najlepsza scena seksu grupowego - wideo Rock 'n' Roll Rocco 2: Backstage Pass (1997)[16], reż. Rocco Siffredi; Clarissa Bruni, Elizabeth King, Eva, Heidy Cassini, Illana Moore, Jeanette La Douce, Lenka Veborova, Olga Lovi, Dina Pearl, Regina Sipos, Stephanie Silver, Samantha del Rio, Katarina Martinez, Sophie Call, Cassandra, Vivienne Clash, Roberto Malone, Andrea Nobili, Andrea Spider, Christoph Clark, Jean-Yves Le Castel, Pavel Sahaj, Richard Langin, Robert Rosenberg, Rocco Siffredi i Silvio Evangelista – Rocco Siffredi Productions Nominacja
2000 Hot d'Or Najlepszy aktor europejski[17] – – – Nominacja
2003 Ninfa Najlepszy aktor drugoplanowy[18] La Dolce Vita (2003)[19], reż. Mario Salieri Francesco Mario Salieri Entertainment Group Wygrana
2004 Najlepszy aktor - nagroda publiczności[20] - - - Wygrana
2008 Najlepszy aktor drugoplanowy (Włochy)[21] Napoli decadente (2002), reż. Antonio Adamo[22] Piston / Negro and Azul Nominacja
2012 Mediawave International Film and Music Festival Nagroda specjalna - Nadzieja dla przyszłości[23] Duszność (Loss of Breath, 2012), reż. Edo Tagliavini Francesco Falcon Los Aluches Wygrana

Przypisy

  1. ↑ a b La star del porno Francesco Malcom su shootv, web tv dei pubblicitari (ma non ci sono spot). TvBlog. [dostęp 2016-11-27]. (wł.).
  2. ↑ a b c Marina Cappa (2010 -03-14): La web tv dei pubblicitari, senza spot e con pornoattore. Style.it. [dostęp 2017-10-06]. (wł.).
  3. ↑ Personalidade: Francesco Malcom. InterFilmes.com. [dostęp 2017-10-06]. (port.).
  4. ↑ Francesco Malcom. Listal. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
  5. ↑ Francesco Malcom. MYmovies.it. [dostęp 2016-11-27]. (wł.).
  6. ↑ Francesco Malcom. Osobnosti.cz. [dostęp 2016-11-27]. (cz.).
  7. ↑ Francesco Malcom. FDb.cz. [dostęp 2016-11-27]. (cz.).
  8. ↑ a b Actores porno Francesco Malcom. Galeón. [dostęp 2016-11-27]. (hiszp.).
  9. ↑ Rocco Siffredi e Valerio Scanu: ecco chi vince l’Isola dei Famosi 2015. Controcampus. [dostęp 2016-11-27]. (wł.).
  10. ↑ Francesco Malcom. Filmow. [dostęp 2017-10-06]. (port.).
  11. ↑ Good Boys Use Condoms (1998). BFI. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
  12. ↑ Le Ramoneur des lilas - Court Métrage. AlloCiné. [dostęp 2016-11-27]. (fr.).
  13. ↑ Francesco Malcom Profile. famousfix.com. [dostęp 2017-10-06]. (ang.).
  14. ↑ Francesco Malcom: "Il porno è finito? W il soft sex in Tv". TvBlog. [dostęp 2016-11-27]. (wł.).
  15. ↑ Dai corpo ai tuoi diritti: tutti nudi per CERTI DIRITTI. Spetteguless. [dostęp 2016-11-27]. (wł.).
  16. ↑ History: The 1998 AVN Awards Show". Official Program. Van Nuys, California: AVN Publications, Inc. January 9, 1998
  17. ↑ 2000 Hot D'or Nominations Are In. avn.com. [dostęp 2017-08-01]. (ang.).
  18. ↑ 2003 FICEB Award winners & nominees. ficeb.com. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
  19. ↑ Festival Internacional de Cine Erótico de Barcelona. ficeb.com. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
  20. ↑ 2004 Award winners & nominees. ficeb.com. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
  21. ↑ FICEB 2008 - Die Gewinner des Ninfa Awards. German-Adult-News. [dostęp 2017-05-11]. (niem.).
  22. ↑ Napoli decadente (2002). CineMagia.ro. [dostęp 2017-05-11]. (rum.).
  23. ↑ Perdita di Fiato. Mediawave International Film and Music Festival. [dostęp 2016-11-27]. (węg.).

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Francesco_Malcom&oldid=52184303”