Głód w Rogu Afryki (2011)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludzie czekający na pomoc w obozie w Dadaab

Głód w Rogu Afryki – trwająca latem 2011 roku klęska głodu na Półwyspie Somalijskim, była konsekwencją suszy występującej we wschodniej Afryce[1]. Wielu uchodźców z południowej Somalii uciekło do sąsiadujących Kenii i Etiopii, gdzie z powodu przeludnienia, niedożywienia i niehigienicznych warunków umarło wielu ludzi. Według mediów w wyniku głodu zmarły dziesiątki tysięcy ludzi, z czego większość to dzieci[2]. Do Etiopii przedostało się ponad 135 000 uchodźców[3], a z Somalii uciekło ich w sumie ponad 860 000[2].

20 lipca 2011 roku ONZ oficjalnie ogłosiło na tym terenie Afryki klęskę głodu – pierwszy raz od trzydziestu lat[1]. Śmierć groziła 12 milionom ludzi[3]. Wiele państw ogłosiło chęć udzielenia pomocy zagrożonym terenom[3]. Do pomocy włączyły się organizacje pozarządowe, w tym Caritas[4]. Klęska głodu w Somalii według organizacji pomocowych spowodowała śmierć aż 260 tys. ludzi z czego połowę stanowiły dzieci poniżej piątego roku życia[5].

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

Martwe kozy i owca w trakcie suszy w rejonie Somaliland

Sytuacje pogodowe nad Oceanem Spokojnym, w tym wyjątkowo silna La Niña, przerwały sezonowe deszcze w dwóch okresach z rzędu. Deszcze nie padały w tym roku w Kenii i Etiopii, i przez dwa lata w Somalii[6]. W wielu rejonach opady w ciągu głównego sezonu deszczowego pomiędzy kwietniem i czerwcem wynosiły 30% średniej lat 1995–2010[7]. Brak opadów spowodował nieurodzaj i masową utratę zwierząt hodowlanych, w niektórych rejonach aż 40–60%, co znacznie zmniejszyło produkcję mleka i pogorszyło zbiory. Z tego powodu ceny zbóż wzrosły do rekordowej wielkości, podczas gdy ceny zwierząt hodowlanych spadły, destabilizując sytuację gospodarczą w regionie. Nie przewiduje się opadów deszczu do września[6]. Kryzys wzmaga także rebeliancka działalność islamistycznej organizacji militarnej Asz-Szabab, kontrolującej dużą część południowej Somalii, która utrudnia dostarczanie pomocy poszkodowanym, ze względu na niechęć do zagranicznych organizacji, oskarżanych przez islamistów o szpiegostwo i szerzenie chrześcijaństwa[8][9]. Grupa ta również nie zgadza się z decyzją ONZ o oficjalnym ogłoszeniu klęski głodu w regionie[8].

Dziewczyna pośród masowych grobów 70 dzieci

Wiele państw zostało skrytykowanych za nieudolność w udzielaniu pomocy poszkodowanym rejonom.

Politycy w bogatych krajach często są sceptycznie nastawieni wobec akcji prewencyjnych, ponieważ myślą, że organizacje pomocowe wyolbrzymiają problem. Kraje rozwijające wstydzą się, że nie mogą wyżywić swoich ludzi. (…) te dzieci umierają podczas klęski, której mogliśmy i powinni byliśmy zapobiec[10].

Suzanne Dvorak (przewodnicząca organizacji Save the Children)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mike Pflanz: UN declares first famine in Africa for three decades as US withholds aid. The Telegraph, 2011-07-20. [dostęp 2011-08-10]. (ang.).
  2. a b VOA News: UN: Somali Refugees Top 860,000. 2011-08-03. [dostęp 2011-08-10]. (ang.).
  3. a b c Liz Ford: Somalia famine: US pledges a further $28m in aid. guardian.co.uk. [dostęp 2011-08-10]. (ang.).
  4. Kościół w Polsce pomoże dotkniętej suszą Afryce
  5. Przerażający bilans klęski głodu w Somalii - 260 tys. zmarłych, połowa to małe dzieci. wp.pl. [dostęp 2013-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-02)].
  6. a b OCHA: "Eastern Africa Drought Humanitarian Report No. 3". [dostęp 2011-08-11]. (ang.).
  7. "Eastern Africa: Humanitarian Snapshot". 2011-06-24. [dostęp 2011-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-21)]. (ang.).
  8. a b Al-Shabab reasserts foreign aid ban. Al Jazeera, 2011-07-22. [dostęp 2011-08-11]. (ang.).
  9. Horn of Africa drought: 'A vision of hell'. BBC.co.uk, 2011-07-08. [dostęp 2011-08-11].
  10. "African crisis exposes failed logic of humanitarian system". SMH.com.au. [dostęp 2011-08-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]