Gabriel Kaspereit

Gabriel Kaspereit

Data i miejsce urodzenia	21 czerwca 1919 Paryż
Data i miejsce śmierci	1 sierpnia 2006 Neuilly-sur-Seine
Zawód, zajęcie	polityk, samorządowiec, menedżer
Stanowisko	deputowany do Zgromadzenia Narodowego (1961–1969, 1973–1997), poseł do Parlamentu Europejskiego (1967–1969, 1973–1979, 1983–1984)
Partia	Narodowe Centrum Republikanów Społecznych, Unia na rzecz Nowej Republiki, Unia Demokratów na rzecz Republiki, Zgromadzenie na rzecz Republiki
Odznaczenia

Gabriel Adolphe Marie Kaspereit (ur. 21 czerwca 1919 w Paryżu, zm. 1 sierpnia 2006 w Neuilly-sur-Seine) – francuski polityk, samorządowiec i menedżer, uczestnik II wojny światowej. Wieloletni deputowany krajowy i poseł do Parlamentu Europejskiego, sekretarz stanu.

Życiorys

Syn przedsiębiorcy Frédérica Kaspéreita i Anny z domu Witier. Uczył się w liceach w Neuilly-sur-Seine i Sceaux, od 1939 był słuchaczem szkoły wojskowej École de cavalerie de Saumur. Po wybuchu II wojny światowej działał w ruchu oporu. Od 1940 do 1946 służył w armii, od 1944 w randze oficera 2 Dywizji Pancernej. Od 1952 do 1961 zajmował stanowisko dyrektora przedsiębiorstwa Biscuits Brun-Pâtes La Lune.

Należał kolejno do Narodowego Centrum Republikanów Społecznych (sekretarz generalny w Paryżu 1955–1958), Unii na rzecz Nowej Republiki (członek komitetu centralnego), Unii Demokratów na rzecz Republiki i Zgromadzenia na rzecz Republiki. Zajmował rozliczne stanowiska samorządowe: radnego 9. dzielnicy Paryża (od 1965), radnego departamentu Seine (1965–1968), regionu paryskiego, regionu Île-de-France (1976–1986) i miasta Paryża (od 1977), zastępcy mera Paryża ds. handlu (1977–1995) oraz burmistrza jego 8. dzielnicy (1983–2001). W latach 1961–1997 zasiadał (z przerwami) w Zgromadzeniu Narodowym. Od czerwca 1969 do lipca 1972 był sekretarzem stanu ds. rzemiosła i drobnego przemysłu. W latach 1967–1969, 1973–1979 i 1983–1984 sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego, w 1983 dostał się do Europarlamentu w wyniku śmierci Hugues’a Tatilona. Przystąpił do Europejskich Postępowych Demokratów. W kadencji 1993–1997 członek Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy i zgromadzenia Unii Zachodnioeuropejskiej. Pod koniec życia działał w federacji stowarzyszeń osób starszych (Fiapa).

Był żonaty z Christiane, miał troje dzieci. Jego imieniem nazwano jeden z placów w Paryżu.

Odznaczenia

Odznaczona Legią Honorową IV klasy, Orderem Narodowym Zasługi III klasy, Krzyżem Wojennym (za lata 1939–1945), Medalem Ruchu Oporu (1946) oraz Krzyżem Kombatanta-Ochotnika Ruchu Oporu.