Pieczęć Skonfederowanych Stanów Ameryki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pieczęć Skonfederowanych Stanów Ameryki

Pieczęć[1] Skonfederowanych Stanów Ameryki, przedstawiała Jerzego Waszyngtona konno. Wzorowano się na jego pomniku w Richmond w stanie Wirginia. Miasto to było stolicą państwa najdłużej w historii CSA. Otoczony jest wieńcem wykonanym z podstawowych produktów rolnych Południa: z prawej (heraldycznie) strony znajdują się tytoń, kukurydza i ryż; z lewej umieszczono bawełnę, pszenicę i trzcinę cukrową. Rośliny związane są wstążkami czerwono–biało–niebieskimi. Barwy te powszechnie kojarzone są z republikańskimi wartościami. 22 lutego 1862 roku, to dzień szczególnych dla CSA wydarzeń: wejścia w życie konstytucji i zaprzysiężenia Jeffersona Davisa – jedynego prezydenta. Datę tę wybrano, ponieważ jest rocznicą urodzin Waszyngtona. Narodowa dewiza Deo Vindice, znaczy Bóg naszym obrońcą.

Pieczęć została zaprojektowana na krótko przed upadkiem Konfederacji. Nigdy nie użyto jej w jakichkolwiek urzędowych formalnościach.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. CSA nie posiadały tradycyjnego godła. Podobnie jak w przypadku Stanów Zjednoczonych w tej roli występowała pieczęć.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]