Gorzędów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gorzędów
wieś
Ilustracja
Przystanek osobowy w Gorzędowie
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

radomszczański

Gmina

Kamieńsk

Liczba ludności (2022)

825[2]

Strefa numeracyjna

44

Kod pocztowy

97-360[3]

Tablice rejestracyjne

ERA

SIMC

0541150

Położenie na mapie gminy Kamieńsk
Mapa konturowa gminy Kamieńsk, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Gorzędów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Gorzędów”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Gorzędów”
Położenie na mapie powiatu radomszczańskiego
Mapa konturowa powiatu radomszczańskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Gorzędów”
Ziemia51°12′26″N 19°32′50″E/51,207222 19,547222[1]

Gorzędówwieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Kamieńsk.

W latach 1954–1958 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gorzędów, po jej zniesieniu w gromadzie Kamieńsk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Opis wsi[edytuj | edytuj kod]

W Gorzędowie znajduje się Zespół Szkolno Przedszkolny im. Józefa Adamowskiego, działają: założona w 1927 Ochotnicza Straż Pożarna w Gorzędowie, Ludowy Klub Sportowy Polonia Gorzędów oraz Koło Gospodyń Wiejskich.

W Gorzędowie znajduje się Biblioteka Publiczna położona przy ulicy Mickiewicza, pozostałości parku krajobrazowego, dwa boiska do piłki nożnej, boisko do siatkówki plażowej. W miejscowości była cegielnia przy ulicy Sikorskiego – obecnie nie funkcjonuje. Na terenie Gorzędowa znajdują się zbiorniki wodne koła wędkarskiego.

Kościół[edytuj | edytuj kod]

Pierwotną kaplicę w Gorzędowie ufundował właściciel wsi Remigiusz Koniecpolski, biskup chełmiński (+1640). W 1858 miejscowy dziedzic Józef Gorszyński ufundował nową kaplicę, również drewnianą, która pełni obecnie funkcje kościoła parafialnego. W kaplicy tej do czasu powołania przez biskupa Stefana Barełę 29 października 1968 ekspozytury - odprawiano mszę św. kilka razy w roku. Pierwszym ekspozytem został ks. Jan Krzyśko. Jego staraniem zaopatrzono kaplicę w konieczne utensylia liturgiczne, założono w niej radiofonizację, położono posadzkę. Ksiądz J. Krzyśko wybudował w stanie surowym plebanię. Jego następca ks. Kazimierz Grzegorczyk doprowadził budowę do końca i zamieszkał w tym domu przenosząc się z dzierżawionego mieszkania. Parafię erygował biskup Stefan Bareła 10 maja 1978 wyłączając jej teren z parafii w Kamieńsku. Pierwszym proboszczem został dotychczasowy ekspozyt ks. Kazimierz Grzegorczyk. Podjął on starania o założenie cmentarza kościelnego. Do końca udało się je doprowadzić następcy - ks. Marianowi Kasprzykowi, który nabył działkę, ogrodził i urządził cmentarz. Obecnie funkcję proboszcza pełni ks. Cezary Kaleta.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[4] na listę zabytków wpisany jest obiekt:

  • lamus, 2 poł. XVIII w., nr rej.: 686 z 16.09.1967
  • park krajobrazowy
  • zabytkowy kościół

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 35146
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 326 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-18].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]