Granica Banacha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Granica Banachaliniowy i ciągły funkcjonał na przestrzeni wszystkich ograniczonych ciągów liczbowych z normą supremum, naśladujący własności operacji brania granicy ciągu zbieżnego. W szczególności, granica Banacha ciągu zbieżnego jest równa jego granicy w zwykłym sensie. Dla dowodu istnienia granic Banacha potrzebne jest twierdzenie Hahna-Banacha (a więc pewna forma aksjomatu wyboru), stąd charakter tego pojęcia jest wyłącznie egzystencjonalny – granicy Banacha nie można skonstruować krok po kroku. Użycie w dowodzie istnienia granicy Banacha twierdzenia Hahna-Banacha nie mówi nic o jednoznaczności istnienia funkcjonału o takich własnościach. Co więcej, każdemu ultrafiltrowi wolnemu w algebrze potęgowej odpowiada dokładnie jedna granica Banacha.

Twierdzenie[edytuj | edytuj kod]

Istnieje ograniczony funkcjonał liniowy

mający następujące własności:

  1. Jeśli oraz to
  2. Jeśli to gdzie dla

Funkcjonał taki, jak wyżej nazywamy granicą Banacha.

Własności[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie granicą Banacha oraz Wówczas:

  • Jeśli dla to
  • (co oznacza, że dla każdego ciągu zbieżnego )
  • dla ponieważ skąd ale
czyli
  • Granica Banacha nie jest funkcjonałem multyplikatywnym, tzn. istnieją takie ciągi ograniczone i że
Istotnie, gdyby granica Banacha była funkcjonałem multyplikatywnym, to biorąc dostalibyśmy
co stanowi sprzeczność.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]