Grubopalczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grubopalczyk
Glischropus
Dobson, 1875[1]
Ilustracja
Głowa przedstawiciela rodzaju – grubopalczyka orientalnego (G. tylopus) – na ilustracji z 1878 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

mroczkokształtne

Rodzina

mroczkowate

Podrodzina

mroczki

Plemię

karliki

Rodzaj

grubopalczyk

Typ nomenklatoryczny

Vesperugo tylopus Dobson, 1875

Gatunki

5 gatunków – zobacz opis w tekście

Grubopalczyk[2] (Glischropus) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji[3][4][5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 35,4–48 mm, długość ogona 32–43 mm, długość ucha 8–12,2 mm, długość tylnej stopy 6,2–6,6 mm, długość przedramienia 27–35,7 mm; masa ciała 3,5–4,9 g[4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1875 roku irlandzki zoolog, fotograf i chirurg George Edward Dobson w artykule poświęconym nowym taksonom nietoperzy opublikowanym na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Dobson wymiebił dwa gatunki – Vesperugo tylopus Dobson, 1875 i Vesperugo nanus W. Peters, 1851 – z których gatunkiem typowym jest Vesperugo tylopus Dobson, 1875 (grubopalczyk orientalny).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Glischropus: γλισχρος gliskhros ‘lepki, kleisty’; πους pous, ποδος podos ‘stopa’[6].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[3][7][2]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b G.E. Dobson. Descriptions of new or little-known Species of Bats of the Genus Vesperugo. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 43, s. 472, 1875. (ang.). 
  2. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 120. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 214. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  4. a b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 763–764. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Glischropus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-27]. (ang.).
  6. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 296, 1904. (ang.). 
  7. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Higher Taxonomy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.10) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).