Grzegorz Sitarski

Grzegorz Aleksander Sitarski
	; Grzegorz Sitarski w latach 70.
Data urodzenia	12 lutego 1932
Data śmierci	20 lutego 2015
	prof. dr hab. nauk fizycznych
	Specjalność: astrofizyka, mechanika nieba
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Profesura	1982
	Praca naukowa
Instytucja	Polska Akademia Nauk
Instytut	Centrum Badań Kosmicznych PAN

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Mieczysława i Jadwigi, nauczycieli w Nadarzynie.

W 1957 ukończył studia astronomiczne na Uniwersytecie Warszawskim^[1]. Przez wiele lat był pracownikiem naukowym Obserwatorium Astronomicznego i Wydziału Fizyki Uniwersytetu w Białymstoku^[1]^[2]. Interesował się głównie astrofizyką i mechaniką nieba. Zajmował się uwzględnianiem niegrawitacyjnych efektów w orbitach komet i planetoid. M.in. udało mu się powiązać obserwacje planetoid (1862) Apollo i (2101) Adonis wykonane w latach 30. i 70. XX wieku. Badał również orbity komet jednopojawieniowych.

W latach 1979–1982 był prezydentem Komisji 20. Międzynarodowej Unii Astronomicznej. Był promotorem 4 prac doktorskich.

W latach 1998–2005 pracował również na Uniwersytecie w Białymstoku.

Nazwiskiem Sitarskiego nazwano planetoidę (2042) Sitarski.

↑ ^a ^b KrzysztofK. Ziołkowski KrzysztofK., Tropiciel komet. Grzegorz Sitarski (1932–2015), „Urania - Postępy Astronomii”, 86 (5), 1 września 2015, s. 26-30, ISSN 1689-6009 (pol.).
↑ Prof. dr hab. Grzegorz Aleksander Sitarski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2013-04-20] .
↑ Jan Leończuk Rozterki redaktora "Księgi Jubileuszowej", w: Od księgoznawstwa przez bibliotekoznawstwo do nauki o informacji XXI wieku, wyd. Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego, Białystok 2007, s. 8